Pushtimi kuq e zi. Taulantët bëjnë historinë në futbollin italian
E Premte 27 Qershor 2025, 09:09
Dritare.net
Disa histori meritojnë të tregohen, sepse përfaqësojnë shumë më tepër sesa një ngjitje në një kategori më të lartë në futboll. Është rasti i ekipit Taulantët, skuadra që ka shkruar historinë e futbollit në Umbri duke siguruar ngjitjen në Kategorinë e Parë. Një arritje e jashtëzakonshme, por mbi të gjitha simbolike, që flet për sport, komunitet, dinjitet dhe identitet.
Taulantët u themeluan në vitin 2012 në kampionatet amatore, si një projekt integrimi për të rinjtë me origjinë shqiptare që jetojnë në Umbri. Emri i skuadrës është një rikthim te rrënjët: Taulantët, një fis i lashtë ilir. Një simbol krenarie dhe përkatësie. Asnjë skuadër tjetër në kampionatet zyrtare të FIGC në Itali nuk ka një formacion të përbërë tërësisht nga lojtarë shqiptarë.
Një projekt ambicioz që u kthye në realitet falë përkushtimit të presidentit Artan Zogu, i cili bashkoi talentin, pasionin dhe shpirtin e komunitetit.
“Është sikur të jenë të gjithë fëmijët e mi,” u shpreh i emocionuar pas fitores në finalen e playoff-it kundër Virtus Foligno. “Sot kemi shembur stereotipa dhe kemi treguar çfarë do të thotë disiplinë, ndjenjë përgjegjësie dhe krenari.”
Kushti i përkatësisë kombëtare, që fillimisht shihej si kufizim, u kthye në forcën kryesore të skuadrës. Drejtori sportiv Fatbardh Hoxha e përshkruan kështu:
“Nuk ishte e lehtë të ndërtosh një skuadër konkurruese me këtë kufizim, por sot mund të themi me krenari që kemi bërë një punë të shkëlqyer.”
Pas vetëm dy vitesh në kampionatet federale, skuadra arriti një ngjitje historike, me lojtarë që hoqën dorë nga kategori më të larta për të ndjekur thirrjen e shqiponjës dykrerëshe, simbol i Shqipërisë. Në dhjetor, drejtimin teknik e mori Roberto Gallastroni, një 70-vjeçar nga Toskana me një të kaluar të gjatë në futbollin profesionist dhe nxënës i legjendarit Corrado Viciani. I bindur nga Zogu, “Galla” solli shpirtin taktik dhe njerëzor te skuadra:
“Kjo nuk ishte një skuadër si të tjerat. Që në fillim ndjeva se isha pjesë e një familjeje të dytë.”
Në krah të tij, zëvendëstrajneri Mirko Loche, një sardenjas me 25 vite jetë në Umbri, solli entuziazëm dhe shpirt sakrifice:
“Edhe unë, si ata, jam mësuar të udhëtoj, të sfidoj. Kur erdha me valixhen time të mbushur me ëndrra dhe shpresa, ndjeva menjëherë se ky projekt ishte edhe i imi.” Përgatitësi atletik Gabriele Benda dhe drejtuesit Tarko Elinor, Anton Kaca dhe Erion Lila plotësojnë një staf të përkushtuar që ka ndërtuar një model suksesi.
Këtë sezon, skuadra ka thyer rekordet e pjesëmarrjes në të gjitha fushat e Umbrias: mbi 200 tifozë në çdo ndeshje, kulmuar me një “pushtim” kuqezi në Ponte Valleceppi për finalen e playoff-it. Flamuj shqiptarë, veshje tradicionale, qeleshe: një krenari kombëtare që i udhëhoqi djemtë drejt fitores 2-1 pas 120 minutash epike.
Kapiteni Marjo Seiti dhe shokët e tij nuk luajtën thjesht futboll: ata mbrojtën ngjyrat e një populli krenar, duke bashkuar dy vende nëpërmjet një pasioni të vetëm. Taulantët kanë treguar se integrimi kalon edhe nga fusha e futbollit, aty ku topi rrotullohet njësoj për të gjithë, por ku kuptimi ndryshon sipas zemrës që e ndjek. Kjo skuadër nuk është thjesht një simbol suksesi sportiv, por një flamur i dinjitetit dhe rilindjes për një komunitet të tërë.
Kategoria e Parë është realitet. Historia e Taulantëve vazhdon. Vazhdo të rrotullohesh, top, sepse përmes teje po flasin krenaria dhe shpresa e një populli./dritare.net
