Na ndiqni edhe në

Ngjarjet e Ditës

Matteo Salvini patriot apo hipokrit?

Matteo Salvini patriot apo hipokrit?
Nga Reil Sokolaj

Arrogant. Provokator. Elokuent. Populist. Inteligjent. Për pasojë i rrezikshëm. Ky është

Matteo Salvini, djali plangprishës i qeverisë Italiane, që pasi ju shtua oreksi dhe kuptoi që

çka deri sot kishte në tavolinë s’i mjaftonte më, vendosi që pikërisht tavolinën e qeverisë së

radhës ta kthente përmbys me synimin për të shkuar drejt zgjedhjeve, prej të cilave

pretendon të dalë si kryeministër i ri.

E megjithatë, rruga drejt pushtetit ka kthesa të papritura dhe një nga këto duket se do t’i

dalë në shteg liderit të Legës në javët në vijim. Në një lëvizje taktike kryeministri-deri-sot

konsensual dhe jopartiak Conte dha dorëheqjen. Në fjalimin e tij ai fshikulloi me thjeshtësi,

por drejtëpërdrejtësi Ministrin e Brëndshëm Salvini duke e etiketuar si politikan interesash

personale dhe partiake që ndodhej i ulur jo më larg se në krahun e tij të djathtë. Çka me

gjasë pritet të ndodhë është një spostim i Lëvizjes 5 Yjet dhe Partisë Demokrate drejtë një

marrëveshje qeverisëse në një përpjekje për të evituar zgjedhjet e rrjedhimisht në një

stërkëmbësh të suksesshëm që jo vetëm do pengonte Matteo Salvinin të vraponte drejt

votimeve me synime kryeministrore, por do e hidhte atë në opozitë.

Ndërkohë Salvini si populist është aq skrupoloz sa të përdorë deri edhe Zotin, Marinë dhe

krishtërimin (siç bëri sot) dhe si mjeshtër i marrëdhënieve me publikun aq i

paparashikueshëm sa të braktisë ndoshta-seancën-më-të-rëndësishme të mandatit për të

shkuar në zyrën e Ministrisë së Brëndshme që me qytetarët Italianë të mos flasë nëpërmjet

mediave nga Parlamenti, por nëpërmjet Facebook Live nga telefoni.

Ai, kur flet në emër të Italianëve bën politikë duke përdorur terma me peshë si dinjiteti,

sovraniteti, koshienca tek-tuk fraza në latinisht dhe prej aty, përvishet me gjuhë krejt të

zakonshme, por të zhdërvjellet e po aq agresive drejt kundërshtarëve të vjetër e tashmë

edhe të rinjve duke i quajtur qeveritarucë, vegla të Macron dhe të nënshtruar të Merkel.

E gjithë kjo ka brënda ambicien e vjetër të një politikani që me politikë është marrë qysh në

rini dhe njëkohësisht padurimin për t’u ngopur të një pushtetari që i është dashur të presë

shumë gjatë për të pasur një rol influencues në politikën e madhe. Por nuk është kjo, ajo që

e bën Salvinin të rrezikshëm. Zhdërvjelltësia oratorike e liderit të Lega-s, tashmë nuk

përfaqëson vetëm atë, por trupëzon kërkesat politike të të paktën 36% (sipas sondazheve)

të elektoratit vendas që përmbushjen e interesave të Italianëve e sheh të mundur vetëm

nëpërmjet mospranimit të emigrantëve, euro-skepticizmit dhe proteksionizmit. Pikërisht

këtu qëndron tehu i shpatës që ai fshikullon pa drojë vetëm sepse këtë teh ka qenë ai që e

ka mprehur.

Dhe në këtë luftë shpatash e ditë fërkimesh sa impenjative aq edhe interesante të politikës

në Apenine, Salvini në mënyrë të pavetdijshme mund t’i ketë ftuar Italianët nëpërmjet një

citim që i bëri Cicëronit me shprehjen “ Liria e vërtetë nuk është të kesh padronin e duhur,

por të mos kesh asnjë padron. “ të pyesin veten a mos është pikërisht Salvini i pari në listën

e atyre që kërkojnë të bëhen padroni i duhur i Italisë?/ Dritare.net