Fibrilacioni atrial/ Dy faktorë që rrisin rrezikun pas menopauzës!

Një në katër gra do të zhvillojë fibrilacion atrial pas menopauzës dhe për shkak të jetëgjatësisë më të gjatë në krahasim me burrat, do të jetë në rrezik më të lartë për problemet që lidhen me aritminë më të zakonshme të ritmit të zemrës, si tromboza dhe goditjet në tru. Megjithëse janë identifikuar faktorë rreziku si hipertensioni, obeziteti, diabeti i tipit 2 dhe dështimi i zemrës, një studim i ri i publikuar në Stroke hedh dritë mbi rolin që luan stresi psikosocial dhe shëndeti emocional.

“Në praktikën e përgjithshme të kardiologjisë, unë shoh shumë gra pas menopauzës me një shëndet fizik në dukje të përsosur, të cilat luftojnë me gjumin e dobët dhe emocionet apo përvojat negative, të cilat tani e dimë se i rrezikojnë ato për zhvillimin e fibrilacionit atrial”, tha Dr. Susan X. Zhao, M.D., një kardiologe në Qendrën Mjekësore Santa Clara Valley në San Jose, Kaliforni, dhe shtoi, "Unë besoj fuqimisht se përveç moshës, gjenetikës dhe faktorëve të tjerë të rrezikut që lidhen me shëndetin e zemrës, faktorët psikosocialë është edhe enigma e fibrilacionit atrial."

Studiuesit shqyrtuan të dhënat nga 83,736 pyetësorë mbi ngjarjet kryesore stresuese, optimizmin, mbështetjen sociale dhe pagjumësinë e plotësuar nga gratë e moshës 50-79 (mosha mesatare 64 vjeç) nga studimi i Iniciativës për Shëndetin e Grave. Konkretisht:

Pyetjet rreth ngjarjeve stresuese mbulonin tema të tilla si humbja e një personi të dashur, sëmundje, divorc, probleme financiare dhe abuzime shtëpiake, verbale, fizike ose seksuale.

Pyetjet në lidhje me gjumin fokusoheshin në vështirësinë për të fjetur, zgjimet e shpeshta gjatë natës dhe cilësinë e përgjithshme të gjumit.

Pyetjet rreth këndvështrimit të tyre për jetën dhe mbështetjen sociale silleshin rreth miqve me të cilët mund të flisnin hapur për situata të vështira ose stresuese, optimizëm (p.sh. diçka e mirë është në horizont) dhe ndihmë në punën e përditshme.

Gjatë rreth 10 viteve të studimit, u zbulua se:

rreth 25% ose 23,954 gra zhvilluan fibrilacion atrial

u formuan dy grupe, një grup stresi dhe një grup ngarkimi emocional

me çdo pikë më të lartë në shkallën e pagjumësisë, rreziku i fibrilacionit atrial rritej me 4%.

respektivisht, rritja ishte 2% për çdo pikë shtesë në shkallën e ngjarjeve stresuese.

“Lidhja zemër-tru në shumë situata është njohur prej kohësh. Fibrilacioni atrial është një sëmundje e zemrës dhe ndikohet nga ndryshimet hormonale të shkaktuara nga stresi dhe gjumi i dobët. Këto janë dy mekanizmat e mundshëm që qëndrojnë pas lidhjes së stresit dhe pagjumësisë me AF”, komentoi Dr Zhao.

Sipas ekipit hulumtues, studimi kishte disa kufizime:

Nga njëra anë, ngjarjet e rëndësishme stresuese të jetës, gjumi i dobët dhe emocionet negative si depresioni, ankthi nga disa situata janë shpesh të ndërlidhura. Prandaj është e vështirë të përcaktohet nëse këta faktorë akumulohen gradualisht me kalimin e kohës dhe rrisin rrezikun e fibrilacionit atrial, ndërsa gratë plaken.

Nga ana tjetër, stresi kronik nuk është shoqëruar vazhdimisht me fibrilacionin atrial dhe një kufizim lind nga fakti se studimi është bazuar në pyetësorët e përdorur në fillim. Ngjarjet stresuese të jetës, megjithatë, edhe pse të rëndësishme dhe traumatike, mund të jenë jetëshkurtër, dhe për këtë arsye nevojiten kërkime shtesë nëse dhe si ndërhyrjet lehtësuese të stresit mund të zvogëlojnë rrezikun e fibrilacionit atrial./K.C/dritare.net