ADN-ja e Hitlerit! Zbulim tronditës mbi diktatorin nazist!
Dritare.net
Studiuesit kanë analizuar një mostër ADN-je që besohet se i përket Adolf Hitlerit. Sipas tyre, kjo analizë tregon se diktatori i Gjermanisë naziste kishte një shënues gjenetik për një çrregullim të rrallë që mund të vononte pubertetin, sipas një dokumentari të ri.
Kliko videon për të zbuluar më shumë
Hulumtimi, i cili zgjati më shumë se katër vjet, u drejtua nga gjenetistja Turi King, profesoreshë në Universitetin e Bath në Mbretërinë e Bashkuar, e njohur për identifikimin e mbetjeve të Mbretit Richard III. King tha se ajo konfirmoi se një copë materiali e marrë nga një divan në bunkerin ku Hitleri vrau veten në vitin 1945 ishte zhytur në gjakun e diktatorit. Kjo u arrit duke krahasuar ADN-në nga gjaku me ADN-në e një të afërmi të konfirmuar të Hitlerit.
Përveç sugjerimit se Hitleri mund të kishte një gjendje kongjenitale që prishte hormonet, të njohur si sindroma Kallmann, dokumentari shqyrtoi edhe thashethemet për prejardhjen e tij hebraike dhe mundësinë e predispozitës gjenetike ndaj problemeve të shëndetit mendor. Dokumentari, i titulluar “ADN-ja e Hitlerit: Plani i një Diktatori”, u shfaq premierë të shtunën në Channel 4 në Mbretërinë e Bashkuar.
Megjithatë, gjetjet e ndara në dokumentar nuk janë shqyrtuar nga shkencëtarë të tjerë ose botuar në një revistë shkencore, duke e bërë të vështirë vlerësimin e tyre nga ekspertë të pavarur. King tha se analiza ishte dorëzuar për botim në një revistë të profilit të lartë dhe shpreson që puna të publikohet së shpejti.
Copa e vogël e pëlhurës, e cila u mor nga divani, filloi udhëtimin e saj në vitin 1945 në duart e kolonelit amerikan Roswell P. Rosengren, oficer komunikimi për gjeneralin Dwight D. Eisenhower. Kur Rosengren hyri në bunkerin e Hitlerit të lejuar nga forcat sovjetike, ai preu një copë materiale nga divani i njollosur me gjak. Mostra mbeti në familjen e Rosengren deri në vitin 2014, kur u ble nga Muzeu i Historisë Gettysburg në Pensilvani.
“Nuk e dinim se çfarë do të gjenim,” tha King. “Mund të kishte qenë gjeniom më i thjeshtë, por ka qenë i pabesueshëm.”
Gjetja më e habitshme nga analiza ishte se Hitleri kishte një mutacion në gjenin PROK2, i cili lidhet me sindromën Kallmann dhe hipogonadizmin hipogonadotropik kongjenital. Tek djemtë, këto gjendje mund të vonojnë pubertetin dhe të shkaktojnë moszbritje të testikujve. King tha:
“Në thelb, karakterizohen nga nivele të ulëta të testosteronit. Disa raste mund të kenë pubertet të pjesshëm ose të vonuar, dhe rreth 5% e rasteve shoqërohen me mikropenis.”
Sipas të dhënave historike, Hitleri u gjet i shtrirë në divan me gjak të spërkatur mbi të dhe mbi murin pas tij. Arkeologu Nicholas F. Bellantoni, i cili shqyrtoi pjesë të divanit në vitin 2009, tha se kjo përputhet me informacionet nga bunkeri. Historiani Alex Kay vuri në dukje se dokumenti mjekësor nga burgu pas grushtit të shtetit në Mynih në vitin 1923 sugjeronte se Hitleri kishte kriptorkidizëm në testikulin e djathtë, gjendje ku një testikul nuk zbret në skrotum. Kay tha se zbulimi i sindromës Kallmann mund të shpjegojë mungesën e marrëdhënieve personale të Hitlerit.
King dhe Kay gjithashtu pohuan se gjetjet hedhin poshtë thashethemet për prejardhjen hebraike të Hitlerit. ADN-ja e analizuar përputhej me të afërmin mashkull të linjës së Hitlerit, duke treguar se Hitler nuk kishte prejardhje hebraike nga babai.
King theksoi se kishte disa rezervë fillestare për pjesëmarrjen në dokumentar, por vendosi të marrë pjesë për të siguruar që analiza të ishte shkencërisht e saktë. Ajo tha:
“Ky nuk është thjesht një dokumentar, por një punim akademik.”
Studiuesit përdorën gjithashtu një rezultat rreziku poligjenik, një analizë gjenetike për të përcaktuar predispozitat ndaj sëmundjeve. Rezultati tregoi se Hitler kishte predispozitë gjenetike më të lartë ndaj skizofrenisë, çrregullimit të deficitit të vëmendjes me hiperaktivitet dhe autizmit. Megjithatë, studiuesit theksuan se kjo nuk do të thotë se ai kishte domosdoshmërisht këto gjendje.
Profesoresha Ditte Demontis nga Universiteti i Aarhus shpjegoi se rezultatet e rrezikut poligjenik përdoren vetëm për qëllime kërkimore dhe nuk mund të diagnostikojnë individë. Ajo theksoi se Hitleri nuk veproi vetëm, por me qindra mijëra ndihmës, dhe gjenetika e tij është vetëm një pjesë shumë e vogël e historisë.
King shtoi:
“Ne përpiqemi të mos stigmatizojmë njerëzit me këto probleme shëndetësore, sepse është jashtëzakonisht e rrallë që këto gjendje të çojnë në akte të dhunshme. Gjenetika e Hitlerit është vetëm një copë shumë e vogël e një enigme më të madhe.”/CNN