
Asnjë s’e kishte treguar kështu. Britaniku që zbuloi Alipostivanin!
Dritare.net
Në jug të Shqipërisë, në një kodër të qetë pranë Parkut Kombëtar të Hotovës, ndodhet një nga vendet më të veçanta të trashëgimisë shpirtërore shqiptare: Teqeja Bektashiane e Alipostivanit. Një kompleks i madh, i rindërtuar pas shkatërrimit nga regjimi komunist në vitin 1967, por që sot qëndron sërish në lavdinë e tij, duke ruajtur traditat, përçuar dashurinë dhe bashkuar njerëzit përmes besimit dhe mikpritjes. Pikërisht këtu, gazetari i njohur britanik Robert Hackman zhvilloi një vizitë të paharrueshme, duke zbuluar nga afër thesarin shpirtëror të këtij vendi të shenjtë dhe rolin e tij unik në jetën e shqiptarëve.
Një vend i shenjtë, një mikpritje e rrallë
Hackman viziton ambientet e Teqesë së Alipostivanit i shoqëruar nga stafi dhe udhëheqësit shpirtërorë të këtij vendi. Ai njihet me historinë e teqesë, e ndërtuar fillimisht në fund të shekullit XVIII dhe rindërtuar me përkushtim pas rrënimit komunist.
“Mund të shohësh gjithë luginën dhe parkun kombëtar nga kjo kodër. Thjesht mahnitëse”, thotë Hackman ndërsa sodit pamjet panoramike që ofron ky vend i shenjtë.
Në hyrje, gazetari britanik sheh Baba Hekuran Nikollarin, figurë emblematike e komunitetit bektashi të Përmetit dhe më gjerë, i cili edhe pse nuk është më fizikisht, mbetet i pranishëm përmes kujtimeve, shërbesave dhe punës së pasardhësve të tij.
“Çdo mysliman në teqe është bektashi dhe çdo bektashi në kishë është ortodoks. I bashkon flamuri kuq e zi dhe shqiponja me dy koka”, ishte një nga shprehjet e Baba Hekuranit që vijon të frymëzojë besimtarët.
Një qendër dijesh dhe mikpritjeje
Vizita vazhdon në bibliotekën e Teqesë, një ndër më të pasurat e llojit të vet. Aty ndodhen libra të vjetër dhe bashkëkohorë, ndër të cilët edhe emra të mëdhenj si Fan Noli dhe Naim Frashëri. Një libër i posaçëm i është kushtuar vizitorëve, ku Hackman lë edhe përshtypjet e tij.
“Bektashinjtë janë shumë të mençur. Këtu mësohet, lexohet dhe zhvillohet mendja”, thekson ai me admirim.
Mikpritja bektashiane merr shije të veçantë me ashuren tradicionale, një ëmbëlsirë simbolike që përgatitet për festën e Sulltan Nevruzit. Në një dhomë të veçantë të dedikuar për përgatitjen e saj, Hackman zbulon procesin e gatimit, që kërkon deri në 8 orë zierje gruri, dhe ku shërbehen mbi 3000 persona gjatë festës.
“Është si një qull i ftohtë me arra e rrush të thatë, shumë i mirë. Një shije që të lidh me jetën, me tokën dhe me njerëzit”, përshkruan ai.
Një përjetim i qetësisë dhe shpirtit
Një nga pjesët më të thella shpirtërisht të vizitës ishte hyrja në tyrbet, varret e shenjta të baballarëve që kanë shërbyer në këtë teqe. Hackman udhëhiqet në një atmosferë qetësie, reflektimi dhe respekti.
“Kur je i qetë, dëgjohesh më mirë. Mësova që zëri i ulët është më i fortë në vende të shenjta”, shprehet ai, duke përshëndetur këtë mësim shpirtëror.
Hackman zbulon se Baba Hekuran Nikollari nuk është varrosur në tyrbe, por pak më tej, në një mënyrë të veçantë, që simbolikisht “vështron” drejt Frashërit dhe Malit të Tomorrit, vende të shenjta për bektashinjtë dhe për trashëgiminë shpirtërore shqiptare në tërësi.
Teqeja e Alipostivanit, një thesar unik në Shqipëri
Vizita në Teqenë e Alipostivanit është shumë më tepër sesa një udhëtim turistik. Është një përvojë shpirtërore, kulturore dhe njerëzore. Siç theksoi Robert Hackman, ajo që e bën këtë vend të veçantë është jo vetëm historia, pozicioni gjeografik apo arkitektura, por mikpritja, dashuria dhe vazhdimësia e një tradite që lidh njerëzit, besimet dhe zemrat.
Një ftesë e hapur për çdo vizitor që kërkon të kuptojë më thellë shpirtin shqiptar./K.C/dritare.net

















