- Alone. A Love Story
Me dekada përvoje mbi kurriz, mikpritësja e “Alone” Michelle Parise di më së miri se si të formësojë dhe të shpërndajë një histori që do t'ju bëjë të kërkoni për më shumë. E gjitha kjo është sjellë me një ton të kënaqshëm e të hijshëm, të një filmi të përjetshëm. Në 10 kapituj, ajo e merr dëgjuesit drejt një udhëtimi mbi ngritjen dhe rënien e martesës së saj dhe zgjedhjet e çuditshme që ajo dhe ish-bashkëshorti i saj bënë dhe pasojat e tyre, si blerja me qëllim e shtëpive në të njëjtën rrugë përballë njëri-tjetrit të bën të mendosh nëse kjo e gjitha është në të vërtetë është një biografi. (Është.) Vendimmarrja e saj e çon atë në ekstremet e të qenit një klisheve. Ju nuk do të largoheni nga Alone me pikëpamje të reja mbi atë se çfarë do të thotë të futesh përsëri në botën e takimeve në të 40 vjet ose të kesh qenë dëshmitar i një pagëzimi të shkëlqyer, por do të ndihesh sikur dikush të sjell supë pule në një ditë të ftohtë dhe nëse je vetëm, kjo është akoma më e goditur dhe e suksesshme.
- Podkast of Bill Simmons
Më shumë se një dekadë më parë, Bill Simmons miksoi sportet dhe kulturë pop dhe nisi “The B.S. Raport” në ESPN, paraardhësi i “The Bill Simmons Podcast”. Dy vjet para “The B.S. Report” daton “Marc Maron WTF” kuptoi se një intervistë e pandërprerë, e gjatë në format, pothuajse nuk ekzistonte në djerrinën e medieve. Ai mori shënim nënkuptimet e asaj që të famshmit dhe atletët ishin të gatshëm të thoshin. Tani, ai në mënyrë rutinore prenoton të ftuar të cilët jo gjithmonë hapen diku tjetër: Kevin Durant, një kampion NBA dhe zakonisht një njeri me pak fjalë, për shembull, u shfaq këtë vit për një sërë intervista interesante, të papërpunuara. Biseda e Simmons me “The Atlantic’s Ta-Nehisi Coates” duhet të dëgjohet me patjetër gjithashtu. Drejtuesi i shfaqjes e drejton bisedën drejt sportit për t’i ç'tendosur, dhe pastaj gjithçka që dëshironi të dëgjoni del në mënyrë të papritur dhe të re.
Episode: “Ta-Nehisi Coates on Storytelling, Challenging Obama, and the Kaepernick Situation”
- “Every Little Thing”
Drejtuesi i “Every Little Thing”, Flora Lichtman do t'i bëjë obsesionet e saj obsesionet tuaja. Shfaqja ndjek linjën e saj të mendimit, duke i çuar dëgjuesit drejt kthesave e drejtimeve të papritura ku zbulojnë se flamingot mund të pijnë ujë të nxehtë, komunitete insektesh jetojnë në fytyrat tona dhe pse askush nuk sheh kurrë një të tillë të gjallë (ka të bëjë me fenomenin që ndryshe njihet si shkëlqimi i syve). Lichtman ka një ndjenjë fantastike të humorit dhe një kuriozitet simpatik që josh dëgjuesit në temën e udhëtimit. Shfaqja është argëtim i përsosur, politikisht neutral, për biseda me të afërt ose për festat e punës. Ndërsa askush - ndoshta jo vetëm Lichtman - nuk mund të parashikojë se çfarë do të jetë tema tjetër, pas disa episodeve, dëgjuesit marrin një ndjenjë për botën e çuditshme që ajo ka krijuar dhe se si ajo lëviz nëpër të. Çdo gjë e vogël mishëron parimin e vjetër që idetë më të mira janë ato që nuk mund t'i harrojmë.
Episode: "Rapture Chasers"
47. “This is actually happening”
Përvoja e “This is actually happening” është e ndryshme nga shumica e asaj që keni dëgjuar diku tjetër. Çdo javë, njerëzit që kanë përjetuar një ngjarje të rëndësishme në jetën e tyre tregojnë atë të pandërprerë, pa pyetje, pa muzikë. Një model mashkull u bë objekt i mafias japoneze në një shfaqje, dhe tjetrën, një viktimë e incestit flet për mënyrën se si avokati ndryshoi jetën e saj. Ata janë të gjithë të artikuluar, njerëzit që kanë bërë punën e madhe të vetreflektimit të zhytur në mendime dhe, pa pyetur asgjë nga dëgjuesi, ata e ndajnë veten dhe atë që kanë mësuar. Kjo krijon një lidhje intime me folësin, ndoshta dëgjuesit më të afërt që duhet të përpiqen për ndërgjegjen e një personi tjetër. Çdo titull tregimi fillon me "Çka nëse ..." (me tituj si: "Po sikur të ishit një supremacist i bardhë?") për t'i treguar dëgjuesit saktësisht se çfarë të presin, por të tjerët janë më retorikë ("Po sikur të kalonit në anën e errët? "). Të tjerët janë edhe më specifikë (si "Çfarë ndodh kalon 15 orë në një gjendje depresive?") për të cilën do të dëshironi të dini se si kjo pyetje ka lindur në radhë të parë.
Episode: "What if you spent 15 hours on the edge of sanity"
46. IVFML
IVFML tregon një çift që kalon procesin e fekondimit in vitro me humor të turpshëm dhe shumë dhembshuri në pesë episode. Çdo këst i merr dëgjuesit drejt dështimeve personale dhe përgjigjeve emocionale ndaj përkushtimit të përgjithshëm që duhet për të provuar in vitron dhe izolimin që shpesh krijon - emërimet e mjekut dhe përqendrimin në trupin e dikujt, gjërat e pamenduara që të tjerët të thonë pa e ditur gjithë situatën, dhe gjithë sekretet që duhet të ruash. Ka një vështirësi në shfaqje, sidomos kur çifti i ripërsërit argumentet në një zë të ulur; ne nuk jemi të sigurt nëse ata janë çifti më në sinkron në Amerikë apo agresivi. Por funksionon. IVFML është një nga të vetmet programe që tregojnë historinë e njerëzve që kalojnë përmes in-vitros; në meritë të tij, ai gjithashtu me mirësi arrin të angazhojë ata që nuk janë.
Episodi: "Episode 1: We’re trying"
- DTR
Ky podcast i sponsorizuar nga Tinder-i i bërë nga Gimlet Creative e vendosë drejtuesin e shfaqjes në vendin e shoferit për të lëvizur në emër të dëgjuesve të rastit të DTR. Koncepti është i thjeshtë: përdoruesit e Tinder prezantohen/ftohen, dëgjojmë pak për situatën dhe interesat e tyre dhe pastaj dëgjojmë prezantuesin Jane Marie që I shikon me komedianët e ftuar si Jason Mantzoukas ose Aparna Nancherla. Njerëzit që kanë qenë jashtë loje për një kohë mund të tronditen nga mënyra se si përdoruesit e Tinder paraqesin veten e tyre dhe nga gama e zgjedhjeve që ky aplikacion ofron. Ndonjëherë procesi është një tmerr. Ndonjëherë është i pakëndshëm. Por në raste të rralla e gjitha kjo tingëllon si fillimet e një historie dashurie, dëgjuesit e DTR-së mund të inkurajohen që të kthehen në klikun e përditshëm me shpresën për të gjetur një lidhje të tyren.
Episode: "Right Swipes, Big City (Part 1)"
- Dirty John
Me siguri mund të themi se ky ishte vitit i “Dirty John”. Një histori e vërtetë krimi, me 6 pjesë, e udhëhequr nga gazetari investigative i nominuar për çmimin Pulitzer, Christopher Goffard nga “Los Angeles Times”. Historia përqendrohet rreth marrëdhënies në familje, një narcisist me emrin John, i cili kalon nga një grua e pasur në një tjetër dhe me destinacion të fundit, objektivin e tij, një grua të quajtur Debra Newell. Një linjë ironie e dramaticiteti shoqëron gjithë ngjarjen, veçanërisht tradhtinë që filloi në një faqe online, të cilën Newell e injoroi e disi e humbi. Ajo u martua me John në fshehtësi për shkak të kundërshtimit të aluduar të vajzave të saj. Ngjarjet bëhen gjithmonë e më të errët me kalimin e secilit episod: Ka gënjeshtra, kërcënime, urdhra frenues. “Dirty John”, është objekt i një grupi kurioz që nxjerr, shqyrton dhe vendos. Nuk është një alegori dhe nuk do t'ju mësojë një mësim. Nuk ka ndonjë qëllim më të lartë. Por, si ekuivalenti audio i një faqosjeje të faqes, do t'ju mbajë të angazhua nga fillimi në fund.
Episode: "Part 1: The Real Thing”
- Start Up
StartUp nisi si një meta-narrativë rreth krijimit të kompanisë së tij mëmë, të rrjetit podcast Gimlet. Many një dëgjues dashurohet me Alex Blumberg, producentin e shndërruar në sipërmarrës, duke përshkruar rrugëtimin e nismës së bashku ndërkohë që ai gjen një tjetër partner për të nisur sipërmarrjen e tij. StartUp ishte një ide e mrekullueshme që kërcënohej të bëhej e vjetëruar në momentin kur Gimlet gjeti bazën e tij të sigurt. Meqenëse sipërmarrësit evoluojnë ose zhduken, kështu bëri shfaqja, dhe nën udhëheqjen e drejtueses së re, Lisa Chow, ajo u kthye përsëri në jetë me një zë të freskët. Në seritë e 5 dhe 6, të cilat u transmetuan këtë vit, StartUp doli nga episodet e vetëpërmbajtura rreth shpikësve duke prodhuar ide. Një ose dy bashkëpunëtorë gjurmuan ngritjen dhe rënies e asaj që tani ka humbur në vite, Friendster, një faqe interneti e pozicionuar në mënyrë të përkryer për të qenë ajo që Facebook u bë. Një tjetër episod zbulon përse Stuart Anders, shpikësi i “slap bracelet” (byzyliku i shtresëzuar pre inoksi, shumë i famshëm në vitet ’80), ishte i dënuar para se ai të hidhej në treg, edhe pse ideja e tij shiti miliona njësi. Është e lehtë për të parë pse Gimlet kurrë nuk e fshiu StartUp. Presioni prapa skenave dhe dramat e ngritjes së një kompanie janë shumë të vështira për t'u hedhur poshtë.
Episode: "You have to Invent Something"
- Pod Save America
Gjatë rembrandimit të “Keepin’it 1600 as Pod Save America”", të besuarit e Obamës Jon Favreau, Dan Pfeiffer, Jon Lovett dhe Tommy Vietor duket se do ndryshonin pozicionet e tyre pas zgjedhjeve të vitit 2016. Rekursi i tyre i diskutimit u kthye në hit masiv që në debutimin e tij vitin e kaluar, duke sjell një lloj të ri të diskutimeve politike. Ndërsa shumë nga ndryshimet e këtij viti ishin mbi të bukurën, si vendosja e një logoje të re dhe obsesioni për të gjetur tituj spektakolarë të episodeve, shfaqja bëri më shumë bum me temën e aktivizmit. Ai zëvendësoi disa nga opinonet mbi mënyrën e mbrojtjes së legjislacionit, siç është Akti mbi Veprimet për Ardhjet e Fëmijërisë (DACA), votimi dhe dhurimi për kauzat. Aksesimi përgjatë natës nga mikpritësit e podkastit mund të ketë çuar në thashetheme pas kuintave dhe një program të ngjeshur në kohë. Por, në thelbin e saj, dritare.net informon se Pod Save America vazhdon të mbetet një bisedë midis miqve të talentuar, një shoqërues thelbësor politik i brendshëm dhe i jashtëm i Beltway-it.
Episode: "Indictments!"
- Missing Richard Simmons
Missing Richard Simmons, kalon një kufi etik në një mënyrë të padëgjuar në podcast (ishte numri një në iTunes për disa javë pas debutimit të tij). Ai mbijetoi në këtë listë për shkak të vlerave preminente të argëtimit dhe biografisë prekëse të ikonës së fitnesit Richard Simmons. Dan Taberski, prodhuesi i filmave që kaloi më pas në rolin e mikpritësit të podkastit, për të cilin audio është një fushë komode e e rehatshme, kërkon ish-mentorin e tij të humbjes së peshës, Simmons, i cili u zhduk nga syri i publikut vite më parë për arsye të panjohura (dëgjuesit e dinë se ai është i sigurt dhe gjallë). Ja ku fillojnë telashet-Taberski mbledh gjithë rrethin e brendshëm të Simmons-it duke kërkuar përgjigje që nuk priten të vijnë. Por asgjë nuk e ndalon mikpritësin nga teori mbi rreziqe që mund t’i kanosen Simmonit: shëndeti i tij i rënduar, tranzicioni i tij potencial, qëndron dhe rreziku që mund të vijë nga pastruesja e shtëpisë dhe vendimi i tij i dëshiruar por i paprovuar për të ndaluar së foluri në publik. Megjithatë, për dëgjuesit intriguar nga misteri, mikpritësi është një udhëzues i përshtatshëm për të ndërtuar kronikën e ngjitjes dhe rënies së Simmonit nga fusha e fitnesit.
Episode: "Where’s Richard?"
- Science Vs
“Science Vs” pothuajse gjithnjë i kornizon episodet e saj rreth temave që nuk kanë arritur një konsensus kulturor: ekzistenca e fantazmave, rreziqet e energjisë bërthamore, dobia e kujdesit kiropraktik. Kjo shfaqje luftohet fort për të arritur në fund të hipotezave. Ju mund ta quani atë paraardhësen e “MythBusters”: Ai lufton me metodën shkencore, ndërsa nuk ka frikë edhe të përfshihet në të gjithë çështjen. Dhe, ndërsa organizatori i shfaqjes, Wendy Zukerman, pëlqen disa fakte të gjetura, ajo gjithashtu ka një humor të paparë: Në një episod rreth kontrollit të lindjeve, duhet të shikoni reagimin e saj mbi manure e “tërheqjes” (Pull-out) mbi kontrollin e lindjeve dhe efikasitetin mjekësor të kësaj metode. Është një varg irreverent mbi të cilin do të keni qeshur ndërsa e mësonit.
Episode: "True Love”
- “How to be amazing”
Në monologun e hapjes përpara një prej shfaqjeve të tij, prezantuesi Michael Ian Black përshkruan cilësinë që ai kërkon për të ftuarit e “How to be amazing”: "njerëz që kanë zbuluar në një mënyrë a tjetër për ta kthyer gjënë kryesore të tyren në një karrierë". Të ftuarit e tij janë në moshë, Black është një shpirt I pagdhendur, që pas çdo gjëje merr pak kohë për tu rritur Brenda vetes - por ata janë plakur pa humbur asgjë nga entuziazmi i tyre për punën e tyre: lojtari i pokerit Annie Duke, mikpritësi i talk-show dhe prijësi i cultures pop Andy Cohen, astrofizikanti Neil deGrasse Tyson. Ka edhe zëra të rinj të pasionuar, ku mund të përfshihet aktivisti për të drejtat civile DeRay Mckesson dhe këngëtarja Katy Perry. Ekziston një numër jashtëzakonisht i madh i podkasteve të stilit të intervistës së parë; “How to be amazing” dallon për mënyrën se si Black punon së bashku me të ftuarit – është sikur ai është duke ngritur kauzën e tyre së bashku me ta. Shumë prezantues të talk-show flasin shumë, thonë shumë pak kur duhet të mbrojnë një temë, ose nuk dinë si të flasin gjuhën e mysafirëve të tyre. Asnjë nga këto nuk është një problem për Black. Ai është një kritik, një tifoz, një artist, një komedian dhe një njeri neurotik i Rilindjes.
Episode: "Judd Apatow"
- 30 for 30
Podkastet, në dëm të tyre, kanë injoruar në masë të madhe rrëfimet narrative sportive gjatë duke favorizuar formatet e shkurtra të dhënies së opinioneve nga persona të caktuar. Çuditshëm, ajo që po ndodh jashtë fushës së veprimit të “30 for 30”, thyen këtë traditë, dhe më në fund, dëgjuesve iu serviret një serial kushtuar dokumentarit. “The ESPN property”, e lindur dhe formësuar nga Bill Simmons dhe Connor Schell, pati lançimin më pak se 10 vite më pare si një serial televiziv. “The port to audio”, me prezantues Jody Avirgan fillon të marri kuptim vetëm kur kupton se çfarë mungon nga në agjendën tuaj të podkasteve. Disa nga episodet mbështesin atë që ESPN transmeton në kabllor - dhe me siguri themi se ia vlejnë të shikohen - por ato më të mirët qëndrojnë të ndarë: tregime mbi John Madden Football, origjina e përgjakshme e UFC-së dhe marrëdhënia prekëse midis dy atletëve të Lojërave Olimpike të vitit 1992. Në vitin kur lojtarët e NFL refuzuan të qëndronin në podium gjatë kohës së himnit kombëtar duke protestuar në këtë mënyrë ndaj brutalitetit të policisë që solli një zemërim të pakontrolluar në Twitter nga presidenti i Shteteve të Bashkuara, argumenti se tregimet sportive jetojnë brenda një vakumi, mund të vdesin të lumtur.
Gateway: "The Trials of Dan & Dave”
- “Outside Podcast”
Tregimet më të mira nga revista “Outside” – sillni në mendje pjesët drithëruese nga Jon Krakauer “Into Thin Air”, mbi një ngjitje në malin Everest që shkoi keq. Prandaj dhe komponentët e shkëlqyer audio të revistës “Outside Podcast” nuk duhet të vijnë si surprise. Disa nga këto histori, si në përralla, do t'ju lënë ngjitur pas kufjeve, sepse gjërat që këto aventurierë bëjnë mund të duken të pamatur dhe të rrezikshme. Merrni në konsideratë episodin ku shfaqet Sarah McNair-Landry, personi më i ri në moshë që arin të prekë polin e Veriut dhe të Jugut. Kjo histori, si të tjerët në këtë podkast, që kërkojnë një ndjenjë komforti përsa i përket situatave të rrezikshme, sillen tek ju nga njerëz të cilët në shumë mënyra janë superheronj.
Episode: "“After the Crash, Part 1” and “After the Crash, Part 2"
- Revisionist History
Pritësi Malcolm Gladwell super i fiksuar me idetë që janë lënë të mbyllura në një kapsulë kohore, që askush nuk shqetësohet për t’i hapur. Merrni si shembull fotografinë ikonike të 1963 të një të riu që po sulmohej nga qentë e policisë në Birmingham - të drejtat civile përbëjnë një temë të përsëritur për sezonin e 2-të dhe imagjinoni se viktima e sheh shumë ndryshe nga ju situatën. “Revisionist History” vjen si subjekt i parë nga kënde të ndryshme, duke i analizuar ato derisa të kenë gjetur të vërtetën objektive të së djeshmes. Për Gladwell, disa prej materialeve janë personale. Në dy episode frymëzuese, ai nxjerr zemërimin e tij tek McDonald's për ndryshimin e mënyrës së skuqjes së patateve, dhe në setin e klubit të qytetit që kthehu shtigjet e tij, informon dritare.net.
Episode: “The Foot Soldier of Birmingham”
- Criminal
Duke marrë në konsideratë moshën e mesme, seri e vërteta të krimit tek “Criminal”, mund të cilësohen si pak të vjetra. Ai pati boom-in e tij gati katër vjet më parë, me prodhim të standardit të arit dhe skenare të forta dhe të mire -shkruara. Krijuesit Phoebe Judge dhe Lauren Spohrer nuk duan të humbisni asnjë minutë të kohës suaj. Ata krijojnë një përzierje të romanit policesk, horrorit dhe teorisë konspirative ndërkohë që rrëmojnë në dramat e rastësishme të burgimit të gabuar, zhurmave misterioze që vijnë nga brenda apartamentit tuaj, vrasjen e dyshuar të senatorit Huey Long dhe bazat e lashta të varreve. Judge dhe Spohrer përballen me materialin e tyre plotësisht të vetëdijshëm se sa i tmerrshëm dhe herë pas here miklues mund të jetë. Ato i përmbahen fakteve, duke hequr gjykimet, e miksojnë me pjesë çudirash dhe herë pas here hedhin meta-episode siç bëjnë tek "The Gatekeeper" kur judge interviston kritiken e novelave kriminalistike Marilyn Stasio për obsesionin e saj të veçantë mbi gjinitë e krimit.
Episode: "The Kingfish"
Në botën gjysmë-të sinqertë, gjysmë-paranojake dhe gjysmë qesharake, Benjamen Walker, kompleksi ushtarak-industrial mbulon qytetet tona dhe agjentët e fshehtë futen në lagjet tona si civilët qeveritarë nga “Stranger Things”. Podcasti nuk është vetëm për survejimin dhe propagandën, edhe pse ka mjaft nga këto. “Theory of Everything”, gjithashtu kremton dhe kap njerëzit e mrekullueshëm dhe krijues që përballen me turmën e jetës moderne: si krijesat e komfortit janë gjithmonë e më shumë të shërbyera me dëmtim kolateral, nga transformimi dhe lajmet e rreme deri te mbledhja e të dhënave dhe infiltrimi rus. Ky podkast nuk është për ata që nuk janë të interesuar të gërmojnë nën sipërfaqe, por gazetaria e re e manikut Walker ishte satira që ju duhej shumë dëgjuesve në vitin 2017.
Episode: "The Twentieth of January"
- The Zoo
Sipas “The Zoo”, ju keni dy zgjedhje kur jeni duke kërkuar për dashurinë: Të hidheni në xhungël (IRL) ose shkoni në kopshtin zoologjik (takimet online). Pritësi Sophie Nikitas fillon shfaqjen duke lexuar disa nga mesazhet në llogarinë arkivin e saj të takimeve dhe pastaj na tregon atë që zakonisht ndodh kur ndeshemi me dikë me të cilin pëlqehesh me të vërtetë – kur kupton se ke një mik të përbashkët në Facebook, qëllimet e mira, përshtypjet e para, gjërat e pakuptimta që bën, të cilat i dashuri juaj i merr si siguri dhe pasojat. Episodi i parë i “The Zoo” u shfaq dëgjuesve disa mënyra se si Nikita ndahet me meshkujt, pastaj kalon dhe merret me problemet e njerëzve të tjerë për pjesën tjetër të sezonit. Pasja e një belbëzimi, takimet që nis pasi ke kaluar një sulm seksuale, duke u u future në lojë për herë të parë në moshën 70-vjeçare, duke u shfaqur në takim si një person me ngjyrë dhe duke u përballur me një fantazmë, shërbejnë si ushqim për këtë eksplorim simpatik, të zjarrtë dhe bujar të dashurisë në epokën digjitale.
Episode: "Shoot the S ** t
- Millennial
Megan Tan e filloi duke regjistruar nga dollapi i saj në 2015, duke i ftuar dëgjuesit që të bashkoheshin me të në udhëtimin e saj nga tavolinat e pritjes pas kolegjit për të gjetur punën e saj të parë reale. Gjatë gjithë sezoneve, takojmë të dashurin e saj, e ndjekim atë ndërsa ajo aplikon për një burse, dhe ne e mbushim dhe gëzojmë kur ajo hyjë në radio. Edhe personat që janë indifferent dhe nuk shqetësohen për të kuptuar se si “millennia” i konverton videot e dikujt tjetër dhe ndikimet sociale do të kujdesen për atë që Tan bën – ajo është e prekshme dhe e pranishme. Radiotopia mori shfaqjen e saj dhe pas vetëm një sezoni atje, “millennial” nuk është më. Fansat mund të dëshirojnë të rishikojnë katër pjesë që Tan realizoi nga Kuba më parë këtë vit, edhe pse dëgjuesit e rinj duhet të fillojnë të shikojnë “Millennial” që nga fillimi.
Episode: "Welcome to Millennial"
D.S. Moss na ka kujtuar se ai duhet të vdesë (memento mori) që nga viti 2015. Ai heton shqetësimet praktike rreth vdekjes (çfarë ndodh me laptopin dhe prezencën tënde digjitale pasi të keni vdekur) si dhe për pyetje më të mëdha (çfarë mendojnë njerëzit me të vërtetë kur ata e dinë se kanë vetëm një ditë jetë të mbetur). Moss tradicionalisht e ka mbajtur veten jashtë tregimit, por këtë vit, kur doli nga prapa mikrofonit dhe mbajti edhe rolin e subjektit ashtu edhe atë pritës, shfaqja u bë e veçantë. Në finalen e dy pjesëve, Moss udhëton në Peru për të marrë pjesë në shtatë ceremonitë “ayahuasca” me shpresën e përjetimit të një vdekje të unit (ego death). Në letër, të gjitha mund të tingëllojnë të gënjeshtra - natyra e udhëtimeve ayahuasca, që ai flet përmes qëllimeve të tij me një trajner të jetës, se ai dëshiron të vrasë egon e tij fillimisht - por Moss është njëkohësisht kurioz dhe pak skeptik, një përzierje tërheqëse. “Aventurat e Memento Mori” provokojnë diskutime për fundin e jetës që nuk kërkojnë një kuti facoletash pranë.
Episode Gateway: "Episode 13: Psychedelic Ego Death (Part 1)”
- 99% Invisible
Tregimet në “99% të padukshëm” fshehurazi vijnë gjer tek ju. Podcast-i konsideron në sasi të mëdha të dizajnit dhe arkitekturës që fshihet në pamje nga pamja e parë, duke dekonstruar në mënyrë të shkëlqyeshëm një objekt për të zbuluar qëllimin e krijuesit, përse u bënë zgjedhje të caktuara të dizajnit dhe si ato mund të ndikojnë te ju. Një pjesë nga ajo që “99% Invisible” ngjan, janë gjërat e përditshme: zyrat postare, kontejnerët e transportit dhe emojit. Të tjerë, si “Gaudí's Sagrada Família”, katedralja ende e papërfunduar në Barcelonë që filloi të ndërtohej në 1882, janë mrekulli madhështore. Mikpritësi Roman Mars e di se harmonia që lidh dizanjet, strukturat fizike, funksionet dhe ambiciet njerëzore është aq e pasur dhe e komplikuar sa ajo e krijuar nga ndonjë orkestër.
Episode: "The Architect of Hollywood"
- The New Yourker Radio Hour
“The New Yourker Radio Hour” është një përmbledhje javore lajmesh mbi artin. Podkasti na paraqet hapësirën midis produktit përfundimtar të artistit- prozës, karikaturave, film, muzikë, vallëzimit dhe vetë krijuesit. Herë pas here transmetohen dhe “lajmet e rënda” të Gjykatës së Lartë, të Shtëpisë së Bardhë, Harvey Weinstein dhe pjesët e tjera të momentit që mbulohen nga revista. Por shfaqja ka një strukturë më të lirë, dhe drejtuesi i saj, David Remnick, redaktori i The New Yorker punon me idenë se varieteti është thelbi i jetës. Dhe më shumë nuk është domosdoshmërisht më mirë sipas “The New Yourker Radio Hour”. Merrni, për shembull, një segment të mrekullueshëm gjashtë-minutësh ku karikaturisti Emily Flake i merr dhe i dërgon dëgjues tek Rudy, barin e saj të preferuar; është një fotografi e çuditshme e e ëmbël e asaj se si është të jesh një artist në qytet.
Episode: "Love, War and Sandwiches”
Intervistuesi dhe shkrimtari Krista Tippett është një mistike modern që i sjell dëgjues në biseda të thella rreth gjendjes shpirtërore të botës. Ajo me shumë mundësi do të ishte mikpritësja e përkryer në një darkë. Ajo do të caktonte listën perfekte të të ftuarve, ndoshta - Ta-Nehisi Coates, Junot Diaz, Maria Popova dhe Greg Boyle, që ishin të ftuar në shfaqjen e saj këtë vit. Ajo është edhe nën vëzhgimin e Presidentit Obama; ai i dha asaj Medaljen për Humanisten Kombëtare në vitin 2013, për punën e saj aktuale, atë që ajo krijoi për veten: eksplorimin e mistereve të ekzistencës njerëzore. Ajo ndoshta gjithashtu njeh akullthyesin më të mirë për një mesazh me flluska dhe lokalin më cool në Manhattan për të kaluar një natë të premte. Nëse nuk merrni mundimin të harxhoni kohë për të medituar apo lexuar, bëjeni veten më të përshtatshëm me energjinë emocionale të njerëzve rreth jush, duke i dhënë “On Being” një orë të kohës tuaj çdo javë.
Episode: “Eula Biss”
- You must remember this
Lëreni “You must remember this” tju pagëzojë në botën e biznesit të shfaqjeve. Ky është kronika e Karina Longworth-it mbi yjet e ekranit - dhe yjet e mundshëm - që të drejton drejt Hollivudit të Vjetër. Shumë nga tregimet e origjinës që ajo i tregon të kthejnë sërish në kinema dhe në teatrot e Nju Jorkut. Ndërkohë që emrat e mëdhenj si Marilyn Monroe dhe Veronica Lake mund t'ju tërheqin, janë karrierat jetëshkurtra/fluturake si ajo e aktores Peg Entwistle, e cila kreu vetëvrasje duke u hedhur nga "H" e shenjës Hollywoodland, që ka më shumë gjasa të lërë shenjë tek dëgjuesit. Ajo që e vendos Longworthin në rangun e historianëve të tjerë është ndikimi i mrekullueshëm që ajo përdor për të hyrë brenda kokave të subjekteve të saj: Ajo kanalizon kolonat e thashethemeve, partitë, ndikimin e kufijve kulturor, varësinë, parazitizmin, ngjitjen drejt famë - gjithçka është brenda performancës së saj.
Episode: “Peg Entwistle (Dead Blondes Episode 1)”
- Song Exploder
Prezantuesi Hrishikesh Hirway ndërtoi “Song Exploder” në mënyrë që muzikantët të ishin në qendër të skenës, megjithëse në një mënyrë komode, sikur të ishin në një lokal ku artistët bisedojnë me fansat nëpërmjet këngëve. Ka vizita nga radhët e stadiumit, Metallica dhe Hamilton’s Lin-Manuel Miranda dhe artistë të rinj si Lorde dhe ato ëndërrimtarët si Solange. Duke dëgjuar muzikantët duke diskutuar procesin e tyre të punës ofron një pamje të rrallë të punës së brendshme dhe të mendjes së artistit. “Song Exploder” shërben gjithashtu dhe si një klasë fillore për muzikantët që nuk njihen ende: Dekonstruktimi i një kënge për episod shërben si një pikë hyrjeje për aktet e reja. Meqë kompozitori është ai që bën bisedën-Hirway në mënyrë të zgjuar qëndron jashtë rrugës ndërsa drejton - po dëgjon shënimet më të mira që nuk i ke lexuar kurrë.
Episode: “Stranger Things”
- Sidedoor
Në një konfluence të përsosur ngjarjesh, mikpritësi i “Sidedoor”, Tony Cohn përfundoi me një mikrofon në dorën e tij dhe në Smithsonian. Ai është aq i mirë në punën e tij duke i bërë dëgjuesit të interesuar në muze, duke mos i dhënë rëndësi faktit se në në thelb është një reklamë 30-minutëshe. Cohn na jep detajet e prapa skenave të arkivave të Smithsonian me tema që variojnë nga historia ("If These Bones Could Talk") tregon një kërkues prolifik që vdiq në mënyrë misterioze në të 30) tek ata të lidhura me ngjarjet e aktuale ("The Hungry Hungry Hippo Baby" për Fionën, hipopotamin e adhurueshëm të lindur parakohe në kopshtin zoologjik të Cincinnatit). Bukuria dhe realiteti i Cohn-it, i nxitur nga burimet e Smithsonian-it të madh, duke përfshirë aksesin në të gjithë ekspertët e tij, sollën disa nga tregimet më të mira të këtij viti. (Shënim: Sidedoor ka një faqe interneti të pabesueshëm.)
Episode: “If These Bones Could Talk
Është e paqartë se si “Love + Radio” e Nick van der Kolk gjen subjektet e tij ose çfarë kanë diçka të përbashkët në tregimet e tij, por një gjë është e sigurtë: Ai e di se si t'ju çorientojë përmes një narrative. Sezoni i pestë përfshin një seri prej tre pjesësh për një grua të detyruar të fshihet në Programin e Sigurisë së Dëshmitarëve, pasi pa dashje - dhe më vonë me dëshirë - u përfshi në trafikun e drogës së mafias kolumbiane. Një episod nga sezoni i gjashtë tregon një histori të trishtë të një gruaje që e jep djalin e saj për birësim dhe përpjekjen e saj për ta lënë atë të shkojë; episodi pastaj ndërpritet nga klipe të vitit 1980 emisionet televizive në të cilat shfaqet pas bashkimit me të birin si një i rritur dhe ndjenjat konfuze të saj. Kjo kthesë do t'ju bëjë të trulloseni, ashtu si shumica e episodeve të Love + Radio.
Episode: “La Retirada, Part One
- Radiolab
Etiketimi i Radiolabit si një podcast mbi shkencën bën që të humbasi thelbi. Gjatë një kohe të gjatë, Jad Abumrad dhe Robert Krulwich tregojnë histori rreth betejës mes admirimit dhe skepticizëm. Por çdo temë trajtohet në mënyrë të drejtë. Seritë e gjata vazhdojnë të vendosëin ritmin për sa i përket podkasteve të prodhuar. "Oliver Sacks: A Journey From Where to Where" flet për çdo gjë që përbën ADN-në e Radiolab, duke eksploruar dëshirën për një jetë të gjatë për të zbuluar të gjitha sekretet e saj. "Breaking News" vjen ballë për ballë me Adobe’s Voco, një platformë softuerike që mund të imitojë fjalët e dikujt pas më pak se një orë dëgjimi. Fije që kalon nëpër të gjitha episodet është ideja e kapjes së një momenti një herë në jetë, pavarësisht nëse është një zbulim apo një udhëkryq etik. Trillimet që Abumrad dhe Krulwich tërheqin nga liqene të ngrira, makina pa shofer, dhe intrigat politike të bëjnë të ndihesh sikur je në një gjueti thesaresh. Radiolab është me të vërtetë një tentative për të kapur një narrativë brenda diçkaje kaq interesante të cilën nuk mund ta kuptoni të gjithën, jo ndonjëherë.
Episode: “Driverless Dilemma”
Lea Thau sapo njoftoi se do të tërhiqet nga Radiotopia, por në sezonin e fundit të “Strangers” me rrjetin e podcastit, ajo bëri një punë të shkëlqyer e të papritura. Ajo barazon një episod të Strangers me marrjen e një tekeje me ndjeshmëri, dhe analogji të bën të shkundesh nga vendi. Për shembull, në një pikë të këtij viti, ajo po udhëtonte në të gjithë vendin duke debatuar me përkrahësit e Trump, madje edhe duke qëndruar në shtëpitë e tyre. Thau fillimisht na bëri të dashurohemi me të përmes punës së saj me “The Moth”, dhe serisë së saj “Love Hurts”, në të cilën ajo interviston ish të dashurit e saj. Por asgjë nuk mund të të jepte një ndjeshmëri aq të lartë sesa ajo e dy partnered e saj në Strangers këtë sezon, "Jack Be Nimble", mbi një vajzë të vogël që u rrit për të qenë një njeri i madh pavarësisht nga format më të këqia të abuzimit. Qasja e papërpunuar e shfaqjes, informon dritare.net, menjëherë i bën për vete dëgjuesit duke i ftuar ata të mendojnë ndryshe për natyrën anonime të ekzistencës njerëzore.
Episode: "Love Hurts"
Një diskutim mbi kulturën nga New York Times i drejtuar nga shkrimtarët Jenna Wortham dhe Wesley Morris, “Still Processing” i sjell substancat dilirike një botë plot komente. Wortham dhe Morris zhyten çdo javë në botën e lajmeve, teknologjisë, filmit, televizionit dhe muzikës e botës dërrmuese të të famshëm. Gara dhe seksi janë komponentë thelbësorë të bisedës që lidh pikat midis S-Town, Get Out dhe komercialit të keqtrajtuar të Pepsi me Kendall Jenner. prezantuesit nuk kanë frikë të hyjnë në një makinë kohe. Ata i kushtuan një shfaqje të tërë Whitney Houston, sepse kjo ishte ajo që i hidhëroi fanatikët e tyre këtë javë. Kur të gërmoni në këto dialog, ju kuptoni se sa kërkime dhe përgatitje janë bërë për krijimin e tyre. Wortham dhe Morris strukturojnë mire një episod para se ai të shfaqet. Still Processing sintetizon një dietë të pop-kulturës në një 45 minutësh të thellë dhe me stil.
Episode: “We Go to S-Town
- Ear Hustle
Dy të burgosurit nga burgu San Quentin State Prison – bashkëprezantuesja Earlonne Woods dhe 29-vjeçari Antwan Williams, projektues zëri - punojnë së bashku me artistin e Zonës së Gjirit dhe bashkë-prezantuesin Nigel Poor për t'i sjellë dëgjuesve histori nga brenda sistemit të burgjeve të SHBA. Fillon me një përrallë të mrekullueshme për "personin me të cilin ndan qelinë" - si të fitosh një, si të jesh i justifikuar nga të pasurit një, çfarë e bën dikë të jetë ideal - dhe dëgjuesit mësojnë se të jetuarit me një të huaj mund të jetë më tërheqëse sesa të jetosh me vëllai tënd. Një episod më i vonë jep një vështrim më të thellë rreth izolimit nga katër burra që kaluan vite të izoluara në një hapësirë të vogël, për një orë në ditë. Shfaqje, e cila prodhohet pa akses në internet dhe me orë të kufizuara të medieve në një mjedis të zhurmshëm. Megjithatë, treshja arriti të realizonte një sezon të pare të shkëlqyer. Ndonëse shfaqja nuk ndalet të bëjë pjesën e avokatit të drejtpërdrejtë, një efekt anësor i këtyre tregimeve po bën që dëgjuesit të pyesin veten për reformën e burgjeve.
Episode: “Episode One: Cellies”
- On the Media
Në faqen e saj kryesore,”On the Media” shfaq një imazh të prezantuesve Brooke Gladstone dhe Bob Garfield në pozën e mundjes së krahut. Ka qenë pikërisht një vit i tillë për kritikët e W mediave të WNYC-së. Këto seri javore shqyrtojnë mënyrën se si shtypi raporton mbi ngjarjet që shkojnë nga xhirimet masive në lëvizjen #MeToo e gjer në kërkesat për heqjen e statujave konfederate. Në një këst, në shfaqjen finale të Peabody Awardd, trajtohet mbulimi i aktakuzave të Robert Mueller-varësisht kë lexoni, prokurori special është ose Atticus Finch ose Benedict Arnold. “On Media” ka qenë vazhdimisht duke kërkuar të vërtetë, dyshiet e ngritura dhe propagandën për më shumë se një dekadë; këto dy vitet e fundit, mbulimi i Trump i la ata me një krizë ndërgjegjeje. Gladstone shqetësohet për “On the Media” dhe shtypin më gjerësisht, ndërsa Garfield e sheh administratën dhe mbështetësit e saj si një lëndë toksike për demokracinë. Kjo është një organizatë lajmesh që kërkon të vërtetën para syve tuaj.
Episode: “12 Months Later: Brooke and Bob on Covering Trump”
- Love Me
Love Me -prezantuar nga Lu Olkowski- mikson së bashku trillin dhe jotrillimin, performancën dhe intervistën, narrativë e saj dhe atë të të huajve në çdo këst. Është e çuditshme, e paparashikueshme dhe synon, sipas faqes së shfaqjes, të "festojë atë zë të çuditshëm brenda secilit prej nesh që thërret: 'Më duaj.'" E çuditshme është një fjalë kyçe këtu - lloj i mirë i së çuditshmes. Është e çuditshmja që ekspozon kërpudhat që çuditërisht e gjetën rrugën e tyre brenda gjurit të një gruaje, si e lëndojnë dhe kontrollojnë atë; i dashuri i saj e quan atë "Loretta". Është e çuditshmja që ju dërgon drejt përjetimit të përvojës së një burri të cilit i është kërkuar të ndërtojë arkivolin e vjehrrit të tij. Është e çuditshmja që ndonjëherë ju bën të qani. Ne mësojmë në sezonin e tij të dytë se Olkowski ka një marrëdhënie të ngushtë me prindërit e saj, të cilët sipas saj, e donin atë me kushte, një zbulesë që e bën cilësinë e kërkimit që nënvizon çdo episod papritmas mjaft të qartë.
Episode: “Howl”
- Reply All
Le ta pranojmë, mbledhja e të dhënave, hakimet, dhe obsesioni i botës me GIFs mund ta bëjnë jetën të duket e pakuptueshme. Reply All, ende podcasti më i mirë mbi internetin, dëshiron t'jua shpjegojë të gjithën ngadalë e me qetësi. Dëgjuesit e përsëritur e bëjnë të qartë se kjo është një shfaqje e drejtuar nga misteret dhe eksplorimi. Mikpritësit Alex Goldman dhe PJ Vogt takohen, shpesh fizikisht, me njerëzit që ekzistojnë në pikat e hapura të internetit tuaj. Në vend që të ushqejnë provokimet, ata bisedojnë me ta. Në një nga episodet, Goldman fluturon drejt Indisë për t'u përballur me një mashtrues me të cilin gënjeu se kishte një lidhje. Gjatë një interviste të këtij viti, Vogt përmendi se si producentët e tyre dhe bashkëpunëtori i tij shpesh fshehin detaje të ngjarjeve nga njëri-tjetri, vetëm për të regjistruar një pjesë të sinqertë, një përgjigje të vërtetë, në studio. Ky lloj autenticiteti është vështirë të arrihet. Reply to All mund të jenë dëgjuesit më të besueshëm që do të gjeni në çdo podcast.
Episode: “Long Distance” and “Long Distance, Part II”
- Invisiblia
Invisibilia është e interesuar të plotësojë boshllëqet për mënyrën se si mendiet tona funksionojnë: Ai futet në brendësi të trurit për të kuptuar të gjitha fushat gri, ndjenjat dhe kontradiktat frustruese. Në sezonin e tretë, prezantuesit Alix Spiegel dhe Hanna Rosin përpiqen t'iu përgjigjen pyetjeve të vështira mbi sjelljen njerëzore: Në një episod, pas një operacioni në tru, dora e një gruaje fillon të veprojë pa kontrollin e saj dhe duket se e bën këtë me një imperativ moral. Në daljen e këtij viti, "Emocionet", mësojmë se një njeri ka zbuluar një ndjenjë të re të quajtur "liget" dhe dy njerëz të tjerë dështojnë në diskutimin nëse mund t'i kontrollonsh demonët pas një përplasje të tmerrshme e traumatike me makinë. Invisibilia është për gjëra të rënda, dhe Spiegel dhe Rosin janë udhëzuesit e shkëlqyer për të na drejtuar drejt deshifrimit të mendjeve tona të ngatërruara.
Episode: "Emotions"
- Twrrible, Thanks for Asking
“This is Terrible Thanks for Asking", shprehet prezantuesja Nora McInerny në një ritëm të lezetshëm Midwestern në fillim të çdo episodi. Autori, podkasteri dhe e veja (McInerny humbi burrin dhe babain e saj brenda pak javëve njëri pas tjetrit) përdor në mënyrë të mençur një kontakt të lehtë për këtë shfaqje rreth traumës dhe humbjes, e cila është e nevojshme duke pasur parasysh intensitetin e ngjarjeve që tregon: një njeri humbet çdo anëtar të familjes së tij, një grua është në të 30-at dhe nuk ka pasur kurrë një marrëdhënie serioze, kujtohet komediani dhe shkrimtari Harris Wittels. Premiera e sezonit të dytë tregoi talentin e McInerny në përzierjes së historisë së saj me atë të dikujt tjetër, është rasti i vdekjes së bashkëshorti dhe bashkëshortes së një miku që vdiqën në të njëjtën ditë nga shkaqe të ngjashme. Shkathtësia e McInerny me gjuhën e vdekjes dhe pikëllimit u overran audiencës së saj një shans për t'u bërë më të fortë dhe më të ndjesh ndaj humbjeve të tyre, të gjitha pa rrëshqitur në hiperbolë të gënjeshtra. TTFA dhe McInerny i mësojnë dëgjuesit se trishtimi mund të jetë pilula e kuqe dhe pilula blu, shiu dhe ombrella.
Episode: “Episode 11: The Ending Matters”
- The Heart
The Heart ekziston në skaj të asaj që linjat më progresive të mendimit feminist ligjërojnë mbi subjektet si dashuria dhe seksi. Ajo ka tendencën të adresojë kulturën në një mënyrë që e ndërlikon bisedën e tanishme, duke krijuar gjithashtu pikëpamje hyrëse për njerëzit që sapo kanë filluar të kuptojnë se përse dikush mund të dëshirojë të çmontojë patriarkatin. Është pjesërisht projekti i artit-shtëpi, pjesë e tingujve të muzikës dhe pjesë e tregimit të lartë. Këtë vit, solli tre miniseriale: "Pansy" (një eksplorim i maskulinitetit dhe feminilitetit), "No" (prezantuesi Kaitlin Perst analizon kufijtë e saj seksualë dhe bisedon me një shok të huaj dhe ish të dashur), dhe "Bodies" (një trajtim modern I truoave që nganjëherë përputhen me TMI, por prodhuan episodin e shkëlqyer, "Meat"). Fatkeqësisht, Prest ka njoftuar se shfaqja nuk po kthehet në 2018, por fansat mund të mësojnë të rejat rreth magjisë që është premtuar në vend të saj nëpërmjet këtij linku.
Episode: “Pansy: Twirl”
- The United States of Anxiety: Culture Wars
Sesioni i dytë i The United States of Anxiety nisi më atë që shumë dëgjues mund të ndienin se kishin nevojë: kujtesa se ekziston një kontekst historik për ngjarjet aktuale, edhe nëse amerikanët nuk janë domosdoshmërisht dakord, të bien dakord për faktet. Por shfaqja ka një mesazh, ndoshta jo të qëllimshëm, që një realitet i përbashkët mund të mos jetë çelësi për mbizotërimin. Pas të gjitha, nuk është konsensusi mënyra se si janë fituar luftërat. Një këshillë: Dëgjojeni këtë shfaqje jashtë ciklit të lajmeve.
Episode: “Episode 1: Whose Kansas Is It Anyway?”
- Rought Translation
Mësimi i një gjuhe të huaj sjell me vete dobinë e freskmit të gjuhës amtare. Ju nuk mund, me të vërtetë ta vlerësoni faktin se në anglisht mbiemrat shkojnë përpara emrit që cilësojnë, derisa ta krahasoni atë me diçka si spanjishtja, që për shembull, në të cilën mbiemrat shkojnë pas emrit. Pastaj ju mund të mendoni për përfitimet e bërjes ndryshe në gjuhë tuaj. Rought Translation është ekuivalenti kulturor. Duke udhëtuar nga një vend në tjetrin për te trajtuar tema shumë të rëndësishme për jetën në Amerikë - raca, lajmet e rremë, takimet - dëgjuesit marrin një kontekst më të gjerë në lidhje me paragjykimet dhe zakonet shoqërore. Se si amerikanët flirtojnë, konsumojnë mediet dhe kuptojnë parimet themelore të veprimeve afirmative shfaqen në bllokun e ndjeshëm në sezonin e parë të këtij podkasti.
Episode: “Brazil in Black and White”
- This is American Life
This is American Life hodhi idenë e asaj se si një orë transmetimi në radio mund të jetë madhështore, dhe akoma, askush nuk e ka përsëritur apo tejkaluar kurrë charms e saj. Pjesa më e madhe është bërë nga struktura e saj e shumëfishtë rreth një teme, por shkëlqimi i shfaqjes shihet më së miri në një spektër episodesh. Merrni, për shembull, shfaqet e prillit në lidhje me kataklizmat politike: rritja e pushtetit të Putinit në Rusi dhe ndarja brenda Partisë Republikane për temën e imigracionin. Shfaqja e ardhshme hapet me aventurat e piratit Stede Bonnet. Ndryshe nga shfaqjet e tjera që gjejnë një korsi krijuese dhe kapen me të, TAL nuk pushon së eksperimentuari. Janë dekadat e grata të shtyje-tërhiqe mes formatie të gjatë të nonficion, biografitë ("The Magic Show" gjen frymëzim nga zanati i të riut Ira Glass si një magjistar i ri), komedia dhe politika që e bëjnë TAL gur e podcastingut amerikan.
Episode: “Essay B”
- Radiolab Presents: More Perfect
Për fatin tonë, vetëm vitin e kaluar, krijuesit e Radiolab, të njohur për prodhimet e tyre të mrekullueshme, lançuan “More Perfect”, një shfaqje që shqyrton çështjet e Gjykatës Supreme të cilat kanë një ndikim të qëndrueshëm edhe në të tashmen. Për shembull, "Apeli i seksit", ku Ruth Bader Ginsburg prezantohet si një avokat i ri i ACLU, detajon mënyrën se si Gjykata e Lartë merret me çështjet e pabarazisë gjinore. Ndërsa dëgjoni sezonin e dytë ku mbulohen tema si: raca, brutaliteti i policisë, manipulimi i zgjedhjeve, armët, kontribute e pakufizuara në fushatë dhe më shumë. Shfaqja nuk është vetëm një kurs i rastësishëm për jurisprudencën; ai gjithashtu projekton se si çdo rast i ri vihet kundrejt vendimit (p.sh., se si gjykatat e gjykoi "sjellje të arsyeshme" përdorimin nga policia të forcës vdekjeprurëse). Pas zgjedhjeve të vitit 2016, u fol shumë për mënyrën se si votuesit e SHBA jetojnë në flluska. Gjykata e Lartë mund të jetë flluska më e vogël e të gjithë atyre, por vendimet e saj prekin çdo amerikan.
Episodi: "Mr. Graham and the Reasonable Man"
- Fresh Air
Ato fansa të radios që nuk kanë hulumtuar stilet audio të Terry Gross nuk kanë jetuar. Ajo ishte një pjesë e kanunit vite përpara se iPod të ishin menduar nga Apple, duke mos llogaritur kohën përpara se fjala podcast të hynte në leksik. Ajo ka qenë e palëkundur dhe e vërtetë; Me një plan të përpiktë për secilën intervistë, ndërkohë që kishte aftësinë e kapjes në ajër të situatës. Por këtë vit, dëgjuesit filluan të dëgjonin një anë tjetër të saj. Ajo nisi të jepte intervista, si në shtyp ashtu dhe në radio, gjë e cila nuk ka qenë kurrë stil i saj. Edhe pse bisedat e saj janë gjithmonë civile, qasja e saj dukej e frymëzuar dhe më e gjallëruar pas zgjedhjeve. Dhe së fundmi, edhe pse shija e saj është aq ekzaltuese sa më parë, ajo ka arritur të hedhë një rrjet më të gjerë në të dyja kahet, në kulturat pop dhe subjektet e ngrohta në vitin 2017.
Episodi: "Feminist Writer Lindy West"
- There Goes the Neighborhood
Disa njerëz do të ju thonë se Los Anxhelos është qyteti "Ai" dhe se e ka tejkaluar New York si kryeqyteti kulturor i Shteteve të Bashkuara. Nëse merren pë bazë vlerat e qerave dhe spekulimet e pasurive të paluajtshme atëherë LA ka shumë nga qyteti më i madh (“Ai”). There Goes the Neighborhood, në sezonin e dytë, hidhet në Bregun Perëndimor vetëm për të zbuluar të njëjtat galeri e investitorë të paskrupullt, pronarë lakmitarë dhe apartamente të tejmbushura që gjeti në Brooklyn vitin e kaluar. Por, edhe batakçinj të mëdhenj – pronarët lajkatarë nga episodi i dytë, "I Didn’t Want to Evict You", do të këmbëngulin që procesi i gentrifikimi është një shërbim i vërtetë për komunitetin – ndjenjat e vërteta në këtë seri janë qiramarrësit që e duan lagje. Njerëzit, siç është aktivisti i djathtë Uver Santa Cruz, u bë sëbashku me fqinjët për të luftuar dëbimet nga urdhri i gjykatës. Ky podcast nuk është i gjithi bardhë e zi; Përkundrazi, kalon shumë kohë në zonën gri mes ndërmarrësve që duan të shesin një shtëpi ose të hapin një dyqan kafeje dhe njerëzve që vetëm duan të quajnë LA shtëpi, informon dritare.net.
Episodi: "Të All These People Moving In, New Buildings, New Apartments"
- Reveal
Në çfarëdo mënyre shohësh atë, premisa e vetëdhënë e Reveal - "gazetaria investigative dhe tregimet novatore që nxisin veprim, për të përmirësuar jetën dhe për të mbrojtur demokracinë tonë" - ndërkohë që është dhe korrekt e fisnik, tingëllon në fund të fundit si detyra shtëpi. Por përvoja e secilës pjesë është më e ngjashme me një lugë sheqeri, madje edhe kur është duke treguar një histori rreth ditëve si fermer pambuku të Richard Spencer ose ditët e fundit të një njeriu të varur nga heroina. Reveal është vendosur në Qendrën të Raportimeve Investigative, i cili ka fituar Emmys, një Peabody, një MacArthur dhe është nominuar për Çmimin Pulitzer. Mënyra më e mirë për të vajtur tek ai është duke u axhornuar, duke u zhytur kudo që e sheh të arsyeshme, dhe më pas asnjëherë të mos humbasësh një episod.
Episodi: "All Work. No Pay. Life at a Rehab Work Camp.”
- Where Should We Begin?
Psikoterapistja dhe autorja e “Where Should We Begin?”, Esther Perel, nis episodin e parë me një çift të martuarish duke folur për dekada mashtrimi e tradhtish; shumë dëgjues ngazëllehen, ndërsa Perel u server terapi të paçmueshme për ta, pa pagesë. Shfaqja përqëndrohet tek çiftet që përpiqen të përmirësojnë jetën seksuale dhe çështjet e besnikërisë, por është e gjitha më shumë për ndjeshmëritë dhe jo shumë për përgjimin. Perel identifikon muret që ne ndërtojmë për vetë-mbrojtje për të anashkaluar dobësitë tona ose traumat e së shkuarës dhe i drejtohet pacientëve të saj për të kuptuar pse. Perel zhvillon metodologji veçanërisht të mira për audio: luajtja e roleve, fantazia, biseda direkte. Por është mënyra se si ajo i nxit njerëzit butësisht ndaj njëri-tjetrit gjë që i lë dëgjuesit të ndihen më pak të vetmuar. Where Should We Begin? është Rosetta Stone e ndjenjave. Nëpërmjet saj, duket e mundur që ne të gjithë mund të bëhemi të aftë në gjuhën e marrëdhënieve.
Episodi: "Episode : I;ve Had Better "
Chris Lighty ishte një goditje e madhe në fushën e hip-hop-it. Ai ishte aty që nga fillimi. Ai arriti të menaxhonte 50 Cent kur askush mundte, ai prezantoi Missy Elliott, LL Cool J dhe Mobb Deep, dhe në moshën 44 vjeçare, ai kreu vetëvrasje në rezidencën e tij në Bronx. Rrethanat e vdekjes së tij i kanë bërë konfuz njerëzit, përfshirë Reggie Ossé (i cili vdiq më 20 dhjetor nga komplikacionet nga kanceri i zorrës së trashë në moshën 53 vjeçare). Mogul është një eksplorim i jetës së hip-hop dhe Lighty, si dhe udhëtimin personal të Osshe me subjektet e të sëmurëve mendorë dhe atyre të dhunës në familje. Lidhja e Ossesë - ai ishte një avokat për artistë si Jay-Z, Sean Combs dhe DMX, dhe e njihte Lighty- ofron një vështrim të brendshëm në një botë të dashur në një kohë të artë. E fillon me inxhinierinë e zërit, intervistat me fëmijët dhe miqtë e Lighty dhe madje edhe me pjesë nga kaseta arkivore të Lighty, dhe rezultati është një shfaqje që shërben si një formë edukim, një libër për kokat e hip-hop-it dhe një llogari intensive të një jetë që përfundoi shumë shpejt.
Episodi: " Part One: That Beat, That Beat Right There”
- Embedded
Sezoni i sivjetshëm i "Embedded", një shfaqje dedikuar dokumentarëve të gjatë që kanë për qëllim mbulimin e thellë dhe të brendshëm, nis me një seri të të shtënave të policisë në pranverë dhe më pas kthehet në pesë instalamente rreth Presidentit Trump në vjeshtë. Tregimet rreth zbatimit të ligjit janë të paqarta, duke ju tërhequr çuar drejt mjegullës së luftës midis policëve dhe civilëve, dhe raca nuk është asnjëherë jashtë bisedës. Më vonë, duke u shkuar në një drejtim tjetër, embedded zhytet në jetën e mëparshme të presidentit dhe të anëtarëve të administratës së tij. Eksplorimet e ideologjisë së Steve Bannon dhe historitë e Jared Kushner-babai i tij u ndoq nga autoriteti i atëhershëm i Chris Christie-bëjnë një rast të shkëlqyer studimi të njerëzve të fuqishëm që, deri në zgjedhjet e vitit 2016, ishin të padukshëm.
Episode: "Trump Stories: The Golf Course”
- Heavyweight
“Heavyweight” është një podcast mbi kohën emocionuese të udhëtimeve dhe mbi përpjekjen për të tërhequr diçka të së shkuarës në të tashmen. Podkasti posedon një magji të krijuar nga mikpritësi Jonathan Goldstein. Ai arrin të sjellë bukuri dhe humor në momente të papritura: ndërkohë që ndihmon një grua të zbulojë se pse ajo ishte hequr nga grupi shoqëror i vajzave vite më parë, apo identifikimin dhe gjetjen e personit që shkroi letrat që mbushin një valixhe e që dikush në mënyrë të pashpjegueshme i mbante për vite me radhë, ose duke ndihmuar një njeri në gjetjen e shoferit që e goditi atë në mënyrë që ai të mund t’i shprehte faleminderimet. Heavyweight nuk të kërkon ta dëgjosh si disa nga shfaqjet në këtë listë. Nuk ju bën më të informuar - por mund t'ju bëjë më të mirë. Mund të mendohet se ajo që Goldstein dhe të ftuarit e tij bëjnë me grumbullimin e ndjenjave të një personi është një sëmundje, një kurë apo një shpëtim i shkëlqyeshëm.
Episodi: "# 9: Milt"
- S-Town
"Shittown" ose "S-Town", është emri i John B. McLemore për pjesët e Alabamës që ai e quan në shtëpi. Ai takoi producentin e This American Life, Brian Reed rreth një vrasje që askush nuk po fliste dhe për të cilën banorët diskutonin hapur. Ajo e pikëllonte McLemore-së së bashku me pothuajse çdo gjë tjetër për qytetin e tij-dhe ai donte që Reed t’i shkonte gjer në fund saj. Përfundimisht Reed merr drejtimin dhe fillon me raportimet për zgjidhjen e misterin të kësaj vrasje, por më së shumti i zbulon McLemore njeriun i cili kishte një theks jugor, i cili ka hobi që përfshijnë horologjinë dhe dizajnin, dhe ecën në linjën mes gjeniut dhe një njeriu që i mungon balanca mendore. Në këtë punë mahnitëse, Reed arrin që të rrisë podcasting si një formë gjithashtu. Vite më parë, “Serial” theu tabutë duke përfshirë elementë të TV-show në strukturën e saj, dhe tani Reed e formon punën e tij me teknika nga romani, duke bërë komplot, karaktere dhe vendosje interesante, si dhe prozë të ngushtë letrare përmes ekspozitës së bukur. Fjalët e para do t'ju lënë pa frymë dhe, ndoshta, të trishtuar që në S-Town, do të përfundojë.
Episodi: "Chapter I"
- The Daily
Ajo që dëgjuesit presin nga The Daily është, ndoshta, e paarsyeshme. Por gazetari dhe prezantuesi i New York Times, Michael Barbaro ia bëri këtë vetes. Nisi në shkurt, shfaqjes iu deshën pothuajse 2 muaj që të gjente ritmin e saj: rreth 20 minuta në ditë, pesë ditë në javë, një histori e madhe dhe një përmbledhje e titujve në fund. Historia mund të përfshijë regjistrime nga hetimet e vazhdueshme të Times, intervista me gazetarët për punën e tyre (Jodi Kantor dhe Megan Twohey në Harvey Weinstein, Rukmini Callimachi në ISIS, Matt Apuzzo dhe Maggie Haberman në James Comey), dhe tregime episodike nga artikujt e formave të gjata (më së fundi, se si sulmuesit ajrorë amerikanë që kishin si target ISIS-in kanë vrarë civilë). Në një kohë kur dyshimet rreth mediave po përhapen dhe besueshmëria është kthyer në çelësin, Barbaro i lejon publikut të dëgjojë se si tregimet e Times-it janë prodhuar. Dhe ai gjithashtu arin të jetë vetja: Kur bisedon me kolegët e tij, ai nxjerr pasthirrmat inkurajuese hmm dhe ahhh, pranon kur ka nevojë për sqarime, shaka, tregon emocione dhe madje i referohet jetës së tij personale. Barbaro është podcasti më i dashur nga publiku dhe The Daily, cilësuar si puna më mbresëlënëse e vitit./ Marrë nga The Atlantic.com./ Përshtati Ana Toçi-dritare.net
