Si u ruajt trupi i inxhinierit të pushkatuar për 27 vjet në Morgun e Tiranës! Flet i biri!
E Enjte 4 Dhjetor 2025, 16:04
Dritare.net
Në një rrëfim ekskluziv përballë gazetares Rudina Xhunga në 'Dritare TV', Shkëlqim Çeloaliaj solli dëshminë e jashtëzakonshme të një prej tragjedive më të rënda të komunizmit në Vlorë, por edhe historinë e një mrekullie njerëzore që sfidon vdekjen. I biri i inxhinierit të talentuar Sezai Çeloaliaj, i pushkatuar në vitin 1967 me akuza të fabrikuara për sabotim, Shkëlqimi ndan kalvarin e familjes së tij nga Dukati i Vlorës, duke zbuluar detaje që mbeten të gdhendura në memorien kolektive të një kombi.
Historia nis me gjyshin e tij, Çeloaliaj, dhe xhaxhain, Xhelilin, të cilët gjatë Luftës së Dytë Botërore strehuan dhe ndihmuan misionet anglo-amerikane në zonën e Karaburunit. Ky akt fisnikërie dhe aleance me perëndimin do të kthehej më vonë në njollën që do të ndiqte familjen gjatë regjimit komunist. Por kulmi i tragjedisë arrin me babain e Shkëlqimit, Sezaiun, një inxhinier i shkëlqyer që kishte ndërtuar vepra madhore si fabrika e plastmasit në Lushnje apo vepra hidrike në Vlorë.
Në vitin 1967, regjimi e akuzoi atë dhe grupin e tij për 'sabotim ekonomik' për një dëm të pretenduar prej 160 mijë lekësh të vjetra – vepra që paradoksalisht qëndrojnë në këmbë edhe sot e kësaj dite. Pas një gjyqi në Shtëpinë e Kulturës (ish-shtëpia e Beut) në Vlorë, Sezaiu u dënua me pushkatim.
Shkëlqimi ishte vetëm nëntë muajsh kur babai i tij u ekzekutua.
Pjesa më shokuese e dëshmisë lidhet me atë që ndodhi pas ekzekutimit. Për 27 vite me radhë, familja nuk dinte asgjë për vendprehjen e tij. Vetëm pas viteve '90, Shkëlqimi zbulon një të vërtetë që ngjan me skenarët e filmave, trupi i babait të tij nuk ishte groposur në ndonjë vend të humbur, por ishte ruajtur në Morgun e Tiranës. Një drejtoreshë e morgut, me origjinë nga Përmeti, e cila njihte familjen, kishte bërë një akt heroik.
Ajo i kishte ruajtur trupat e dy vlonjatëve, babait të Shkëlqimit dhe Luan Çepratit, në vaska me formalinë, duke i shpëtuar ata nga diseksionet studentore apo varrezat masive. Kur Shkëlqimi hyri në morg në vitin 1993, ai e gjeti trupin e babait të paprekur, duke e identifikuar atë përmes një shenje në thembër të shkaktuar nga një këpucë e ngushtë në rini.
Intervista zbulon gjithashtu përballjen e Shkëlqimit me dosjet e Sigurimit të Shtetit kur punoi për një kohë të shkurtër në SHIK pas vitit 1993. Aty ai pa emrat e atyre që kishin firmosur vdekjen e babait. Megjithatë, mesazhi i Shkëlqim Çelo Aliajt nuk është ai i hakmarrjes. Ai flet për nevojën e mbylljes së këtij kapitulli të dhimbshëm përmes së vërtetës dhe jo përmes urrejtjes, duke bërë thirrje që shqiptarët të bashkohen për të ndërtuar vendin dhe për të mos lejuar zbrazjen e mëtejshme të Shqipërisë./dritare.net
