Nga Kopshti "Princi i Lumtur"
Me “Pitilushen” u prezantova se pari ne Biblioteke. Ia kerkova vajzes se Bibliotekes dhe ajo ma dha. Te nesermen ma kerkoi serish! Kujtova se do e harronte! Po kush e harron Pitilushen? E dorezova librin dhe vajta ta kerkoja neper librarite e qyetit. U merzita pasi nuk ishte me ne asnje librari! Ohh, Pitilushen e kerkuaka te gjithe? Atehere iu drejtova Ledias, piktores se librit, njekohesisht mamit te djalit tone Johan qe tani shkon ne shkolle, (dhe qe vura re qe ai, bashke me ca femije te tjere, benin “ skuadren e pitilusheve “ dhe kane bere vizatimet e bukura qe shoqerojne librin). -“ Ledia, te lutem me ndihmo, ku mund ta gjej librin?” Dhe nje dite te bukur Nentori me Diell mua me vjen, i mbeshtjelle me qese blu.
Pse e kerkoj kaq shume Pitilushen une? Mos “u fiksova” me kot me te? Aspak. Ne fakt per hir te se vertetes, hera e pare qe lexoj nje liberth teresish shqiptar, madje edhe me vizatime femijesh , qe flet per tema aktuale, tema qe jane te pranishme ne cdo familje, shtepi, institucion, dhe ne shoqeri. Tema qe ia propozova psikologes se kopshtit, tema per te cilat kam kuriozitet si do pergjgjen femijet. “ Shko ne krevatin tend “, “ Kush te ngacmon ty?”, “ A eshte mami im vip?”, “ A ekziston Babagjyshi?” “ Dashurite qe na mori Covidi “… etj, etj, jane disa nga temat qe dua te diskutoj me femijet ne kopshtin tim!
Te falenderoj Johan dhe mami Ledia!
Eshte i pacmuar ky liber per ne!” ????????????
Eda Bano/dritare.net
