Rrëfimi i panjohur i ish-presidentit Moisiu: Si një top futbolli në Podgoricë u bë mësim jete!
Dritare.net

Në një nga momentet më personale të intervistës për gazetaren Rudina Xhunga në DritareTV, ish-presidenti i vendit Alfred Moisiu ka ndarë një kujtim dramatik nga një prej periudhave më të trazuara të jetës së tij: arratisja nga Shqipëria në vitin 1990. Ai rrëfeu përvojën e tij si refugjat në Podgoricë, një histori që hedh dritë mbi vështirësitë e përshtatjes në një vend të huaj dhe rëndësinë e ruajtjes së dinjitetit.
Duke kujtuar ditët e para pas largimit, ai përshkroi një pasdite në një park lokal ku, së bashku me disa shokë, po vëzhgonte fëmijët vendas. Një top i bukur futbolli, i ngjashëm me ata të famshëm të kohës, u bë shkak për një incident të papritur. “Mosha jonë ishte, edhe me topin diçka jep,” kujton ai. Një shkëmbim i thjeshtë për topin me fëmijët vendas shpejt u kthye në një konfrontim fizik.
“Po këta sllavët kanë një zakon, kur zihen dy vetë, nuk ndërhyn i treti,” shpjegoi ai, duke përshkruar se si situata u përshkallëzua deri në momentin kur dhjetëra burra të lagjes rrethuan shtëpinë ku ai strehohej, të armatosur me shkopinj dhe mjete të tjera. Ishte ndërhyrja e një oficeri shqiptar, që rastësisht banonte në atë pallat, e cila parandaloi një përplasje më të rëndë. Kjo përvojë e thellë i shërbeu si një mësim i hidhur, por i vlefshëm. “E di se kam bërë një provë,” tha ai, duke theksuar se vetëm duke e përjetuar mund të kuptohet realisht pesha e të qenit i huaj. Ky rrëfim nuk është vetëm një kujtim personal, por një alegori për sfidat e emigracionit dhe një thirrje për të kuptuar se, siç thotë fjala e urtë, “guri i rëndë rëndon në vend të vet.”/dritare.net