Na ndiqni edhe në

Shkruaj në Dritare

Dy fjalë për Wanderlust in Albania!

Dy fjalë për Wanderlust in Albania!

Nga Mariana Bellew

Në mes të atyre lajmeve të shumta të ditës, më shfaqet në telefon Wanderlust in Albania e drejtuar nga Zana Çela dhe megjithëse emisioni ishte i disa ditëve më parë , e ndoqa me kënaqësi duke hequr vëmendjen nga angazhimi i tërë asaj armate analistësh, apo drejtuesish emisionesh që me dijenitë e tyre te njëanshme ngrejë me dashje kultin e një njeriu të vetëm.

Urime të shumta Zana për këtë veprimtari kaq shumë të rëndësishme promovimi në Arenën Ndërkombëtare të vlerave të pasura kombëtare. Pasqyrimi i peizazheve të larmishme, mbledhja e krijimtarive të shumta dhe seleksionimi i tyre për fituesit e ndryshëm ishin sfiduese për komisionin e zgjedhur.

Suksese të shumta në të ardhmen Zana Çela së bashku me ekipin promovues!

Por qershia mbi tortë e bukurisë se punës të gjithë atyre njerëzve të palodhur, ishte e ftuara Vikena Kamenica.

Këngët e zgjedhura të saj ishin të lehta por zotërimi me kujdes i shtrirjes vokale që përfshinte nota të larta dhe të ulëta , dinamikat që përdorte gjatë gjithë kohës, emocionet që përcillte tek dëgjuesit , dhe konfidenca e mënyrës që këndonte më solli ndërmend ngjashmërinë e plotë të një zëri të viteve të Liceut Artistik, që megjithë vitet e pakta dhe të shpejta të jetës adoleshente, zëri i saj jetoi në veshët e kujtesës.

Duke sjellë në mendje shoqen tonë që banon larg atij vendi por jo me larg se pak orë larg meje, entuziasten dhe fjalëmblën Antigoni, mu kujtua koha e koncerteve greke, ku njerëzit të mrekulluar nga meloditë e bukura që mund të ishin Këngë Folklorike, të ishujve, rebetiko apo kantades, ku me ritmin e tekstin e tyre, na kishin mahnitur neve të mbyllurve politike , dhe ku në një mënyrë frike refuzimi partiak diktatorial , disa njerëz “ sabotuan “ duke ikur nga salla e TOB në momentet kur këndonte Marinella.

Por mahnitja e këngëve greke rritej dhe dëshira për t’i kënduar ato paraqiste vështirësinë e gjuhës greke në ndryshim me këngët Italiane qe preferoheshin jo me pak se ato greke.

Në ato vite, u duk sikur me marifetin e mbajtjes mend të tekstit pa kuptim, këngët në gjuhën greke do të mund të këndoheshin, pa paraqitur ndonjë vështirësi për ne, për vete faktin e gjithë stërvitjeve të përsëritura të lëndës së Marksizmit .

Por shoqja jonë Antigoni kishte avantazhin e dijes së gjuhës greke. Shumë herë kërkesa për këngën e njohur “Dimitrula Mou “ vinte tek ajo, nga Arditi dhe, Antigoni me atë buzëqeshjen e saj që e karakterizon, nuk përtonte ta këndonte jo vetëm këtë këngë por edhe të tjera duke treguar ornamentet e shumta e të vështira të melodive greke, aksentin e fjalëve që përmban Zanoren “H” dhe e bën të dëgjohet si frymore e brendshme, tezituren e pranueshme që përfshinte notat e rehatshme ne gjatësinë e zërit , konfidencën e të kënduarit dhe atmosferën e kënaqshme që krijonte duke kënduar.

Nga ana tjetër, kjo mënyrë e të kënduarit në diferencimin e ngjyrës së notave të ulta nga ato të larta duke ruajtur melodinë, buzëqeshja dhe konfidenca që Goni pasqyronte, lirshmëria e komunikimit me dëgjuesit, nuk u përkrah nga rrethi i profesionistëve që ashtu si edhe sot në politike, muzika gjithashtu nuk ngeli mbrapa, por ishte e kapur nga ideja e prototipit “ alla famiglia” për të gjetur specien pa ndryshim të saj si një vazhdimësi trashëgimi duke eliminuar kalimtarët e dalë spontanisht.

Është ky virus i brumosur mentaliteti që dorëzon stafetën në rrethin e ngushtë dhe të njohur , duke i lënë vendin fjalës që godet si plumbi i hedhur ne përpjekjen individuale. Sikur prototipat e artit interpretues të shfaqeshin si imazhe peizazhi bardh e zi në kanavacën e krijimtarëve të artit pamor, pa dëmtuar ngjyrat që donin jete, a nuk do te ishte Goni po aq shume famose sa është Vikena!

Mos njohja e vlerave artistike të viteve të hershme, është zëvendësuar me njohjen e gëzimit, lumturisë dhe dashurisë së një familjeje të madhe që është po aq e fuqishme, me vlerë, dhe e pasur sa karriera artistike dhe me gjithë rrugëtimin që mbart eksperienca të ndryshme, ruajtja e kujtesës dhe vlerësimi familjar e vendos Gonin ne prioritetin dhe krenarinë e tyre duke e bërë po aq famose sa zëri binjak i saj./dritare.net