Telat Haxhiu: Si transportova 132 milionë lekë me makinë civile në 97'-ën!
E Martë 2 Dhjetor 2025, 17:05
Dritare.net
Ndërsa Shqipëria digjej, Uzina e Ferrokromit në Burrel jo vetëm që punonte, por prodhonte me ritme rekord. Në prill 1997, u prodhuan 2400 ton ferrokrom. Por sfida e vërtetë nuk ishte prodhimi, por transporti. Si mund të dërgohej ky 'ar i zi' drejt portit të Durrësit kur rrugët kontrolloheshin nga banda të armatosura?
Telat Haxhiu në Shqip nga Rudina Xhunga, DritareTV zbulon strategjinë e përdorur, organizimi i karvanëve të transportit me masa sigurie të papara. Kamionët me ferrokrom shoqëroheshin nga roje dhe praparoje të armatosura. Ishte një operacion ushtarako-industrial. Kromi duhej të shkonte në Durrës për t'u eksportuar, sepse vetëm ashtu mund të siguroheshin paratë për pagat dhe për mbijetesën e uzinës.
Haxhiu tregon se si AlbKrom, kompania shtetërore, vazhdonte funksionimin e saj për eksport, ndërsa anijet e huaja hezitonin të ankoroheshin në portet shqiptare për shkak të pasigurisë. Ky segment nxjerr në pah një paradoks të madh të vitit '97, ndërsa shteti politik ishte inekzistent, disa segmente të shtetit ekonomik funksiononin falë sakrificës së individëve.
Rruga nga Burreli në Durrës ishte një rrugë e vdekjes, por punëtorët e bënin atë rregullisht, duke sfiduar frikën për të mbajtur gjallë ekonominë e familjeve të tyre dhe të vendit. Është një dëshmi e qartë se ekonomia reale mbahet në këmbë nga njerëzit e punës, pavarësisht krizave politike.
Haxhiu po ashtu tregoi se kur punëtorët kishin muaj pa marrë rroga, ai mori rolin e drejtorit, dhe një mision që mund t'i kushtonte jetën.
Ai tregon udhëtimin drejt Tiranës për të tërhequr 132 milionë lekë (të vjetra) nga banka. Për të shmangur vëmendjen, ai nuk përdori mjete të blinduara apo eskortë policie (që nuk ekzistonte), por mori borxh një makinë 'Benz' të bardhë me targa Dibre nga futbollisti Saimir Patushi. Haxhiu rrëfen takimin me deputetin e sotëm Eduart Shalsi (atëherë në bankë), i cili u shokua kur mësoi se paratë do të transportoheshin me një makinë civile.
'Dy thasë në bagazh, dy thasë në sediljen e pasme', përshkruan Haxhiu. Rruga e kthimit ishte një makth. Ai tregon momentin kur një makinë tjetër filloi t'i bënte drita dhe ta ndiqte pas Mamurrasit.
Frika se ishte zbuluar dhe se do të grabitej apo vritej ishte reale. Por, në një kthesë fati, ndjekësi ishte vetë Saimir Patushi që po kontrollonte për sigurinë e makinës së tij, pa e ditur se brenda saj kishte një pasuri të tërë. Haxhiu tregon se si fjeti mbi thasët me para atë natë, dhe gëzimin e papërshkrueshëm të punëtorëve të nesërmen kur morën rrogat. Ky episod tregon jo vetëm guximin personal, por edhe një nivel të lartë integriteti moral.
Në një kohë kur të gjithë vidhnin, ai rrezikoi jetën për të çuar paratë te njerëzit që i meritonin./dritare.net
