Nga Denisa Daka
Më 13 maj 1981, Gjon Pali II do të goditej me dy plumba nga pistoleta e Ali Agçait, në Sheshin e Shën Pjetrit, në Vatikan.
Plumbi, që pati përshkuar kraharorin e që mund edhe ta kishte vrarë, tani është ngërthyer në kurorën e shtatores së Virgjërës së Fatimës.
Atë ditë Papa Wojtila do të jepte dy njoftime të rëndësishme gjatë audiencës së përgjithshme për të vënë në qendër të vëmendjes problemet emergjente familjare: lindjen e Këshillit Papnor për Familjen dhe të Institutit të Studimeve për Martesën dhe Familjen. Atentati e pengoi.
Papa Gjon Pali II u qëllua gjatë audiencës së përgjithshme.
Është ende i gjallë kujtimi i emocionit të mbarë njerëzimit, dëshmitar në një histori faljeje, misteri e devocioni të madh.
Kjo ngjarje pati jehonë të fuqishme mediatike, duke lënë në kujtesën kolektive gjurmët e pashlyeshme të një Pape të plagosur për vdekje, ngjarje e cila u lidh më pas dhe me historinë e një faljeje të jashtëzakonshme nga ana e tij.
Dy relikte, të pazakonshme për një Kryebari të Kishës, tashmë Shenjtë, dëshmojnë ende sot për ngjarjen që ndodhi atë ditë, kur një plumb tinëzar u nis papritmas drejt zemrës së Gjon Palit II. Fasha e shpuar nga ky plumb i kalibrit nëntë ndodhet sot në Shenjtëroren e Jasna Gorës. Ndërsa vetë plumbi i cili, nga mjet i vdekjes, u kthye në dhuratë të kushtuar, u ngërthye në kurorën e Zojës së Fatimës.
Papa i ri, që kishte shkelur gjysmën e botës, po vdiste në poliklinikën “Gjemeli” të Romës. Pesë orë agonie edhe për kishën e për botën, u shndërruan më pas në shpresë e në pritje të rikthimit të Atit të Shenjtë Wojtila në gjirin e Kishës.
Vetëm katër ditë më pas, të dielën, më 17 maj 1981, duke kapërcyer rregullat e protokolleve shekullore, Papa kërkoi një mikrofon dhe tha lutjen e Engjëllit të Tënzot nga krevati i spitalit.
Gjëja e parë që bëri, ishte të falte Ali Agçanë, turkun 22-vjeçar, dora e të cilit e çoi në grykë të varrit…
“Lutem për vëllanë që më qëlloi, të cilin e kam falur me gjithë zemër!”/dritare.net
