HangArt Kinostudio, shtëpia e re e artistëve në Tiranë!
E Mërkurë 2 Prill 2025, 09:09
Dritare.net
HangArt - Kinostudio është hapësira më e re kulturore që bashkon skenën e pavarur, institucionet kulturore dhe partnerët e tyre.
Kryeministri Edi Rama, së bashku me Ministrin e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit Blendi Gonxhja ishin këtë mbrëmje në eventin e organizuar me rastin e inaugurimit të Qendrës, ku u prezantua dhe nisja e edicionit të katërt të Javëve Kulturore Ndërkombëtare CulturAlb, rrjeti i qendrave për promovimin e kulturës shqiptare në botë, programi Kombëtar i Granteve për Kulturën dhe Krijimtarinë si mbështetje për skenën e pavarur artistike.
Kryeministri Edi Rama: Nuk dua të zgjatem sepse besoj se Blendi ishte shterrues në pasqyrën që dha, por me shumë pak fjalë dua të them që është plotësisht e vërtetë që ambicia jonë është të rrisim në mënyrë të konsiderueshme vit pas viti burimet për kulturën dhe pjesë e këtij qëlllimi është edhe vetë organizimi i ri i ministrisë dhe kombinimi në një strukturë i ekonomisë dhe i kulturës, së bashku me inovacionin natyrisht.
Dhe ndërkohë që siç e tha Blendi, ne e kemi rritur ndjeshëm buxhetin. Jemi duke punuar dhe për një sërë skemash të reja, të cilat besojmë do t’i vijnë në shërbim njerëzve të kulturës, të skenës, të aktiviteteve të drejtpërdrejta në të gjitha fushat që mbulon ky hark i gjerë institucional dhe nga ana tjetër, dëshiroj t’ju them se do të bëjmë një përpjekje të posaçme për të stimuluar edukimin e menaxherëve të kulturës.
Në këtë pikë ndjejmë që ka një hendek midis aktorëve, protagonistëve që janë të pjekur, kanë plot gjëra interesante për të dhënë, për të thënë, për të ndarë, jo vetëm me publikun brenda mureve tona, por edhe përtej kufijve dhe pjesës së menaxherëve dhe kulturës së menaxhimit të institucioneve të kulturës që tek ne fatkeqësisht është e mangët dhe është e domosdoshme që të investojmë në mënyrë të konsiderueshme në këtë drejtim, sepse krijojmë hapësira të reja, do të krijojmë të tjera akoma edhe më ambicioze, por pastaj pyetja e madhe që mbetet është, si do të arrijmë që këto hapësirat’i kthejmë në hapësira pjellorie dhe në hapësira begatie përsa i përket produkteve që do të mund të sjellin këto hapësira dhe këtu sigurisht, nuk është çështje as e talenteve që duhet t’i përdorin këto hapësira, nuk është çështje as e parave që duhen investuar për këto hapësira, por është edhe çështje e mënyrës se si këto hapësira administrohen dhe menaxhohen.
Sot, ne pamë një zhvillim shumë impresionues dhe jam i bindur që të gjithë do të keni të njëjtën ndjesi kur ta shikoni për herë të parë Qëndrën e re Kombëtare për Fëmijët, ku do të strehohet praktikisht një pjesë domethënese e kulturës dhe e aktivitetit artistik në funksion të moshave më të reja, por pyetja që lind është, sa i kemi ne kapacitetet për ta transformuar atë investim shumë të madh që po bëhet atje dhe për të transformuar ato hapësira gjigande që po krijohen atje pavarësisht buxheteve në dispozicion, në territore pjellore dhe në territore të begata për të gjithë ata që do të shfrytëzojnë atë qendër dhe për të gjithë ata që do të jenë, qoftë protagonistë, qoftë konsumatorë të asaj që do të prodhohet në atë qendër. Dhe po e njëjta pyetje lind për Galerinë Kombëtare, po e njëjta pyetje lind për Teatrin Kombëtar që tanimë është në ndërtim e sipër dhe nuk do të jetë më thjeshtë një destinacion ku ka një skenë të raskapitur si ajo që fatmirësisht më në fund i hapi rrugën Teatrit të ri Kombëtar po ku është praktikisht si një fabrikë e re në të gjitha kuptimet, edhe në vetë menaxhimin e gjithë asaj logjistike që do të duhet të instalohet aty dhe do duhet t’i shërbejë prodhimit, gjë që e pamë në Teatrin e Operas ku “fabrika” e madhe që është prapa kuintave dhe që shërben skenës, në një pjesë jo të vogël të saj, është e papërdorur, ashtu siç duhet, në kuptimin e të gjitha opsioneve që ka për shkak se duhen njerëz të mirëformuar dhe njerëz të mirëaktualizuar me teknologjinë.
Po kjo pyetje lind për Muzeun Kombëtar, i cili do t’i nënshtrohet një ndryshimi rrënjësor dhe praktikisht do të jetë një hapësirë tjetër, më e madhja në fakt nga pikëpamja e volumit të hapësirave, ku do duhen, jo thjesht të strehohen objekte apo të strehohen copëza historie, po do duhet të krijohet në të përditshmen një aktivitet, që s’është vetëm aktivitet soditjeje, por edhe aktivitet kërkimesh, aktivitet ekspozimesh, aktivitet debate, e kështu me radhë.
Nuk po zgjatem më tutje, thjesht kjo ishte ajo ç’ka mendova se ia vlente të ndaja këtu, duke iu thënë gjithashtu që ne po punojmë edhe për këtë pjesë.
E dimë që në vend i kemi të kufizuara burimet njerëzore për të çuar përpara një axhendë kualifikimi të lartë të menaxherëve të cultures, por nga ana tjetër, nuk mund t’i referohemi vetëm menaxherëve të huaj apo burimeve të huaja, por duhet të gjejmë mënyrën të bëjmë një kombinim dhe duhet të gjejmë mënyrën të krijojmë këtu një shkollë.
Pjesa e fundit që kam është pikërisht kjo e shkollës, e rritjes së kapaciteteve për të edukuar më shumë dhe për t’iu dhënë më shumë vajzave dhe djemve të talentuar, mundësinë që të formohen në të gjitha fushat. Ka filluar një aktivitet shumë frymëzues, do thoja këtu, me shkollën e re të filmit. Është një aktivitet si të thuash bashkimi vullnetar midis atyre që e kanë hapur derën e shkollës, neve që i kemi vënë në dispozicion hapësirën, por është pjesë e dëshirës dhe e frymës për të stimuluar sa më shumë hapësira të tilla, duke krijuar sa më shumë mundësi që profesionistë të rinj, vajza e djem të rinj që mbarojnë shkollat dhe që aspirojnë të bëhen protagonistë të skenës të artit e të kulturës, të kenë mundësinë njëkohësisht që të mësojnë të tjerët dhe të kenë mundësi që duke mësuar të tjerët, të mund të shpërblehen në mënyrë të konsiderueshme dhe kjo ka të bëjë me edukatorët e disiplinave të ndryshme, që do të duhet të kemi në QKF, kjo ka të bëjë me edukatorët që do duhet të kemi në Galerinë Kombëtare, në Muzeun Kombëtar, në Teatrin Kombëtar për të krijuar hapësira, që ndërkohë që aty prodhohet dhe konsumohet spektakël ose çfarëdo qoftë aktiviteti tjetër, edhe të formohen breza më të rinj.
Shumë faleminderit dhe një herë për mundësinë!
Shumë përgëzime për këtë hapësirën! Nga lartësia e eksperiencës sime, që ka ndër të tjera dhe një rënie në një lloj pusete të hapur shumë vite më parë, bëni shumë kujdes aty tek hyrja dhe tek dalja se aty praktikisht paraqitet një rrezik serioz për shkak të mungesës së parmakëve dhe për shkak të mos mbarimit akoma të kanalit, kështu që bëni kujdes aty se nuk na duhet një “kurban” për kulturën.
Besoj që burimet njerëzore nuk i kemi aq të pashtershme sa të mund të kemi dhe luksin që ta bëjmë ndonjë edhe “kurban”.
Shumë faleminderit edhe një herë tjetër!/dritare.net
