Isha inxhinier radarësh por mu shpif nga politika dhe ika! Rrëfimi i Ervin Bylykut!
Dritare.net

Në një rrëfim të sinqertë për emisionin "Jeta Ime, Unë Emigrova Se" në Dritare TV, Ervin Bylyku, një inxhinier shqiptar me banim në Connecticut, SHBA, zbuloi arsyet që e shtynë të linte një post prestigjioz në Shqipëri për të nisur një jetë të re përtej Atlantikut.
Historia e tij është një dëshmi e fuqishme e fenomenit të "largimit të trurit", ku profesionistë të zotë detyrohen të largohen për shkak të ndërhyrjeve politike. Para se të emigronte në vitin 2011, Bylyku mbante postin e inxhinierit të radarëve në Agjencinë Kombëtare të Trafikut Ajror (ANTA), një pozicion kyç dhe me përgjegjësi të madhe. I kualifikuar dhe me përvojë, ai ishte pjesë e një ekipi profesionistësh të rinj të trajnuar dhe certifikuar për të menaxhuar sisteme komplekse.
Megjithatë, situata ndryshoi rrënjësisht me ndryshimet politike në vend. "Arsyeja pse ika ishte ndërhyrja e politikës më tepër sesa ç'duhet," tha ai, duke specifikuar se me futjen e LSI-së në koalicionin qeverisës, presioni politik u bë i padurueshëm. "Më vunë para dilemës që ti duhet të largohesh," shpjegoi ai, duke treguar se si meritokracia u zëvendësua nga preferencat partiake, një situatë që kulmoi me ndjenjën e tij: "mu shpif".
Në një kthesë fati, Bylykut i ra llotaria amerikane, duke i ofruar një rrugëdalje. Pavarësisht se kishte një punë të mirë, presioni dhe zhgënjimi e shtynë të merrte vendimin e vështirë për të lënë gjithçka pas. Në Amerikë, ai arriti të ndërtojë një karrierë të suksesshme, duke punuar si inxhinier në një kompani energjetike, ekuivalente me KESH-in shqiptar.
"Nuk kam bërë as edhe një ditë, as edhe një orë, as edhe një sekondë në shkollë këtu. Thjesht kam bërë një ekuivalentim të diplomës," theksoi ai, duke dëshmuar se kualifikimet e marra në Shqipëri ishin plotësisht të vlefshme dhe të njohura. Sot, Bylyku jeton një jetë të rehatshme në Connecticut, me shtëpinë e tij të rrethuar nga natyra, ku ka krijuar një ambient të qetë për familjen e tij, përfshirë prindërit që i ka marrë me vete.
Babai i tij, tregon Ervini, ka krijuar një "copë Shqipëri" në oborrin e shtëpisë, duke kultivuar domate zemërkau dhe duke u marrë me bletari. Pavarësisht suksesit, ai mbetet kritik ndaj realitetit shqiptar. I pyetur nëse do të kthehej, ai shprehet skeptik.
"Në kushtet që jam sot, me problemet që janë sot, unë nuk e shikoj veten time për t'u kthyer," tha ai, duke argumentuar se mentaliteti që favorizon lidhjet politike mbi kompetencën ende dominon. Ai beson se për të ndryshuar këtë mentalitet "duhen breza, nuk duhen vite".
Historia e Ervin Bylykut është një pasqyrë e hidhur e potencialit të humbur për Shqipërinë, ku profesionistë si ai gjejnë suksesin jashtë vendit, të larguar nga një sistem që shpesh dështon t'i vlerësojë dhe mbrojë./dritare.net