Francis Ford Coppola: Martesa është shumë më shumë se besnikëria!
E Diel 30 Nëntor 2025, 15:03
Dritare.net
Në kuzhinën e hotelit të tij në jug të Italisë, me një përparëse të thjeshtë kuzhine dhe thikën në dorë, Francis Ford Coppola dukej më shumë si një gjysh i qetë e bujar sesa si një prej regjisorëve më legjendarë të historisë së kinemasë. Ai përgatiste një chicken cacciatore për mysafirët e tij në Pallatin Margherita, një hotel luksoz në rajonin e Basilicata-s, që dikur ishte pronë e familjes së tij.
Ishte një moment surprizues për të pranishmit, sidomos në një periudhë kur ishte përfolur se Coppola kishte shitur asete të shumta për të financuar filmin e tij më të ri, “Megalopolis”. Megjithatë, 86-vjeçari nuk la të kuptohej aspak si një njeri i rrënuar financiarisht. Përkundrazi, darka u shoqërua me biseda filozofike, poezi dhe madje edhe këngë nga Noel Coward.
Një mendje e lirë dhe radikale
Coppola vazhdon të flasë me idealizmin e një revolucionari të viteve ’60. Ai beson se në të ardhmen nuk do të ekzistojnë më shtetet kombëtare, por vetëm një botë e përbashkët me kultura të ndryshme.
“Ne jemi një familje njerëzore. Kjo është Toka jonë,” – shprehet ai.
Ai është gjithashtu ithtar i idesë së të ardhurës bazë universale (UBI) dhe luksin e tepruar e sheh si burim pakënaqësie shoqërore.
“Oscar”-ët nuk më interesojnë më
Megjithëse ka fituar gjashtë çmime Oscar, Coppola pranon se nuk e di më as ku ndodhen ato. Për të, vlera e vërtetë nuk qëndron në statuja të arta, por te të rinjtë që frymëzohen nga filmat e tij për të ndjekur kinemanë.
“Gjënë më të bukur është kur një regjisor i ri më thotë se ka hyrë në industrinë e filmit për shkak të një filmi tim.”
“Megalopolis” dhe koha që i jep kuptim veprave
Ai beson se “Megalopolis” do të ketë një sukses afatgjatë, ashtu si “Apocalypse Now”, që fillimisht u konsiderua një rrezik financiar. Madje po planifikon edhe një version të ri me skena shtesë, me titullin “Megalopolis Unbound”.
“Njerëzve u duhet kohë për të pranuar gjërat e reja,” – thotë ai.
Hotel që frymon kinema
Palazzo Margherita është një muze i gjallë i kinemasë italiane dhe botërore: kino-sallë private, një bibliotekë me 200 filma të përzgjedhur nga vetë Coppola, pishinë me dizajn unik dhe mure që ruajnë patinën e kohës. Aty janë martuar vajza e tij, Sofia Coppola, dhe aty kanë qëndruar miq të afërt si George Lucas dhe Wes Anderson.
Një dashuri e përjetshme
Momenti më prekës i bisedës erdhi kur Coppola foli për bashkëshorten e tij, Eleanor, me të cilën ishte i martuar për 61 vjet.
“Gjatë gjithë jetës sime, gjithmonë kam pasur dikë me kë të flisja, me kë të ndaja emocionet e mia,” thotë ai sot me mall. “Tani, pas largimit të saj, nuk e di gjithmonë ku jam… Por çdo mëngjes mendoj për të.”
Ajo ishte një artiste e madhe në vetvete dhe autore e dokumentarit të famshëm Hearts of Darkness. Para se të ndërronte jetë, ajo arriti të shohë versionin final të “Megalopolis”.
“Unë besoj te martesa,” shprehet Coppola. “Ka shumë më tepër në martesë se sa besnikëria. Është bashkëudhëtim, sakrificë, mirëkuptim, durim dhe dashuri e thellë.”
Sa herë ai nisej për xhirime të mëdha filmike, e merrte gjithë familjen me vete. Fëmijët i hiqte nga shkolla për t’i bërë pjesë të aventurës së jetës. Por Eleanor kishte ëndrrat dhe botën e saj artistike.
“Një ditë ajo më pyeti: ‘Po unë çfarë do bëj?’ Dhe unë i thashë: ‘Pse nuk bën një dokumentar për filmin?’ Ia bleva një kamerë. Ishte një nga talentet më të mëdhenj që kam parë ndonjëherë.”
Eleanor u nda nga jeta një vit më parë, por Coppola e di se ajo iku me paqe.
Bukuria nuk ka moshë
Kur u pyet për ndërhyrjet estetike dhe presionin që ndjejnë gratë për të qëndruar të reja, përgjigjja e Coppolës ishte e qartë:
“Nuk ka moshë të gruas që të mos jetë e bukur. Bukuria ekziston në çdo dekadë të jetës.”
Ai thekson se tentativat për të ndryshuar natyrshmërinë me ndërhyrje të tepruara shkatërrojnë personalitetin dhe hijeshinë e një njeriu.
Megjithatë, pavarësisht lavdisë, pasurisë apo suksesit, Coppola mbetet i bindur se gjëja më e bukur që i ndodhi në jetë ishte një:
Dashuria e gjatë dhe e vërtetë me Eleanor.
“Miqtë janë feja ime, por martesa është themeli im,” përfundon ai.
Sot, për të ruajtur ekuilibrin pas humbjes së gruas së tij, ai ka krijuar një ritual: çdo mëngjes shkruan një mini-poemë nga 10 fjalë pozitive dhe mëson një fjalë të re.
“Si mund të jesh i trishtuar, kur jeta ka kaq shumë pasuri për të ofruar?” — thotë ai, duke kënduar një këngë të vjetër ndërsa nata bie mbi kopshtin e hotelit të tij./L.Fdritare.net
